soraqlarında özüme bir şeher qururam. Siliner deyirler bu acı izler, bitermiş qışlarım geler yazlarım. Bilmezler bu könlüm derinden sızlayar. Mene unudarsan deyirsen. Bunu söylemek senin üçün çox asan. Pislik deyilen bir şey olmasaydı, cehennem boş qalardı. Sen meni qırmasaydın, bu can uğrunda feda idi. Sevdiyimden günden etibaren her acını daddım, her şeye alışdım, yalnız senin yoxluğuna alışmadım. Artıq anlayıram mene hesretden ve göz yaşından başqa bir şey vermemisen. Ölmek dünyada unudulub getmekmiş, ölmek bir kefen geymekmiş, ölmek o soyuq o qorxunc ve o qara torpağa girmekmiş. Yox sevgilim ele deyil esil ölmek "sensizlikmiş". Her gün sevda çekib gülünmür ele deyilmi? Bir gözelden başqası sevilmir ele deyilmi? Hanı sen mensiz ölürdün, ölmürsen ele deyilmi? Acının ümidleri yox etdiyi anda, ümidleri yaşadacaq bir sevgiye ehtiyac duysan, men o bildiyin ünvandayam.

<< 1 [2]