Qedim zamanlarda bir şeherde bir qız yaşarmış.Bu
qızın gözelliyi bütün aleme melum imiş.Bu qızın
isteklileri çox imiş lakin qız heç kese könül
vermirmiş.Bu qızı bir oğlanda çox sevirmiş lakin
qız bu oğlanın da sevdasın cavabsız
qoymuşdu.İller keçir,oğlan başqa bir şehere köçüb
yaşamağa başlayır.Ve bir gün hemin şeherden
yolu düşür qızı xeber alır deyirler ki qız eybecer
birine ere gedib.Axtarıb qızın evin tapır.Qızın eri
çıxanadek evlerin güdür,kişi çıxanda görür
ki,heqiqetende eybecer geyminden de imkanlı
birine oxşamır.Sonra keçib qapını döyür.Qız qapını
açır ve oğlanı tanıyır.Oğlan qızın niye bu kifire ere
getdyini soruşanda.Qız:”Sene bir şertle sebebin
deyerem heyetimizdeki bağdan en gözel gülü derib
mene getirsen, amma dönüb arxaya
baxmayacaqsan”.Oğlan razılaşır.Ba ğa girir
bağın,ucu-bucağı görsenmirdi gözüne bir gül
sataşır ele eyilib gülü dermek isteyende qabaqda
başqa gözel bir gül onu celb edir ona yaxınlaşanda
görür daha da gözel bir gül var,belece oğlan bağın
sonunadek gedib
çıxır.Sonda elinde solğun bir gül kor-peşman qızın
yanına qayıdır.Qız:”Gördün?Heytada hemişe her
şeyin en yaxşısını tapmağa çalışırsan zaman keçir
sonda en pis ile razılaşmalı olursan”.