Allah teala başqa emeller içerisinden yalnız orucu özüne aid etmişdir. Bu orucun Onun yanında (nezdinde, dergahında) şerefli olması, onu sevmesi üçündür. Çünki orucda Allah üçün ixlas meydana gelir. Çünki oruc qul ile Rebbi arasında uca Allahdan başqa heç kimin bilmediyi bir sirrdir. Heqiqeten de Allah tealanın yeyib-içmeyi ona haram etmesi ile oruclu olan insanlardan gizlin veziyyetde möhkemlik (rahatlıq, temkin) elde edir (Bele ki, insanlar qarşısında özünü yemeyen kimi gösterse bele, tekliye çekilende yene de yeyib-içe biler, lakin o tek qaldıqda bele yene de Allah üçün yeyib-içmir), yeyib-içmir, çünki o bilir ki, heqiqeten de Rebbi onu xelvetde olanda da görür, onun şahidi olur, ona yeyib-içmeyi haram etmişdir. O aqibetinden ve Allahın ezabından qorxaraq ve savabını elde etmeye reğbet ederek (savab qazanmağa can ataraq) yeyib-içmeyi terk edir. Buna göre de hemin şexs ixlasla Allaha şükr eder. Ona göre de Allah teala başqa emellerden ferqli olaraq orucu özüne aid ederek demişdir: “O (yeni oruclu bendem), öz şehvetini ve yeyib-içmesini mene göre terk edib”. Qiyamet gününe aid buradan bir fayda elde olunmuşdur. Süfyan ibn Üyeyne (Allah ona rehmet etsin) bele demişdir: Qiyamet günü Allah teala öz qullarlından zülm edenlerin haqqını zülm etdikleri insanlara (yeni mezlumlara) başqa emelleri ile verecek, orucdan başqa bütün yaxşı emeller qurtaranda, yalnız oruc qalacaq, Allah teala orucla onları, yeni mezlumları Cennete daxil edecek.
Muhammed bin Saleh el-Useymin, “Mecalus Şehru-Ramazan”,