?
Ondan ayrılmağımdan 2 il keçirdi.Amma men buna ayrılıq deye bilmirdim.Onu çox sevirdim, oda meni men onu sevdiyim qeder sevirdi.Bizi lenet olası pul, var dövlet ayırdı.O çox imkanlı idi men ise kasıb.Bucur söz-söhbetler ve aileler bizim bir yerde olmağımıza engel oldu.O vaxtdan her sabahımı onsuz açmağa başladım.
Birgün berk xestelendim, xestexanaya düşdüm, hekimler problemin üreyimde olduğunu dediler.Operatsiya olmalı idim eks teqdirde yaşamaq şansım yox idi.Amma operatsiya üçün lazım olan başqa bir ürek yox idi, kim üreyini mene feda ede bilerdi ki.Ümidsizlik içinde yatağımda son günlerimi yaşayırdım.
Amma bu son günler menim üçün şirin günler kimi keçirdi.Çünki her anımı onu düşünmekle keçirdirdim.Bütün gün düşünürdüm, göresen o hardadır, indi ne edir, kminledir, onu incitmirlerki.Sanki ürek xestesi deyilem sevgi xestesiyem, sanki problem üreyimde yox ruhumdadır, sanki meni inciden üreyim deyildi, sevgilimden ayrı qalan günlerimdir.Onu son defe görmek isteyirdim.Son defe onu opub, ona gülümseyib, onu sevdiyimi deyib gözlerimi yummaq isteyirdim.
Birgün hekim içeri girdi ve menim üçün üreyin tapıldığını söyledi.Operatsiya olundum.Emeliyyat uğurlu keçdi.

Yeniden gezlerimi açanda ilk onu axtardım amma o yox idi yanımda.Sanki bu dünyaya onu yeniden görmek üçün qayıtmışdım.Qeribe hal baş verirdi dünyanı artıq başqa cür sevirdim, sanki dünyada meni sevirdi.Her gece yuxuda onu görürdüm,aniden ayılırdım, onun yanımda olduğunu hiss edirdim, amma onu yanımda göre bilmirdim.Bucür hissler, bu cür ürek ağrıntıları meni her gece yatmağa qoymurdu.
Hekime dedim.Hekim ürek operatsiyasının çetin emeliyyat olduğunu ve bunun bir müddet davam edeceyini söyledi.Daha sonra hekim mene bir mektub verdi.Bu mektubun men xeste yatarken ona verildiyini ve operatsiyadan sonra mene verilmesi söylenilmişdi.
Mektubda onun qoxusu var idi, bu onun yazısı idi.Hesretle, illerle gözlediyim insanın mektubu idi.Mektubu açdım ve ellerim titreyerek bu kelimeleri oxudum:
Yeniden dünyaya xoş

[1] 2 >>

AYAN__ [OFF] (17.01.2011 / 22:38)
ehhhs