Uzaq kendlerden birinde uşağı doğulmamışdan evvel heyat yoldaşını itirmiş hamile bir qadın yaşayardı. O özüne yoldaş olması baxımından dağda yaralı olaraq tapdığı bir balaca canavarı evinde beslemeye başlayar.Canavar qadının yanından bir an bele ayrılmaz. Her ne qeder evcil bir heyvan olmasa da olduqca terbiyelener. Bir neçe ay sonra qadının uşağı doğular. Tek başına bütün çetinliklere sine germek ve balasına baxmaq mecburiyyetinde qalar qadın.Günler keçer ve qadın bir gün bir neçe deqiqeliyine de olsa evden ayrılmaq ve balasını evde buraxmaq mecburiyyetinde qalar. Canavarla körpe evde tek qalar. Aradan bir az zaman keçer ve ana eve gelir. Canavarı ve qanlı ağızını görer. Ana deli olmuş kimi canavar hücum eder ve orada öldürer heyvanı. Tam o sırada içerideki otaqdan bir körpe sesi eşider. Ana otağa yöneler... Ve otaqda beslediyi beşiyin içindeki körpesini ve körpenin yanında dayanan parçalanmış bir ilanı görer.

Eynşteynin bir sözü vardır: İnsanlardakı ön mühakimeni parçalamaq menim atomu parçalamamdan daha çetindir.