haqqında “Allah niye bunlara göz yumur” sözlerin eşidende kinayeynen gülümsünürdü: “hanı Allah?”. Indi hiss eleyirdi Allah hanı. Amma keçmiş ola.
VİCDANın onu silkelemeyine oyandı. Yaxasınnan yapışıb qaldırıb yere çırpdı. Niye axı? Niye? Bütün bunlar olmayada bilerdi. Yene daldı.
52 yaşında rüşvet üstünde işden qerarla qovuldu. Artıq qaldığı evin yanındakı dayanacağa gözetçide götürmezdiler. Tuturdular. Elindeki neyi varsa satıb verdi. Ruşvetnen qazanılan rüşvete getdi. 3 oğlunnan biri öldü, biri narkotika alveri üstünde tutuldu. Balacasıda Belçikaya oxumaq adıynan getdi sonra ne sağ nede ölü xeberi geldi. 3 qızını hec biri xoşbext aile qura bilmedi. Sonuncu arvadı 2 ilden sonra evden qovdu. Elinde qalan sadece cırılıb sallanan kostyumu, illerden beri üstünde gezdirdiyi, atasının univerisitete girdiyi üçün aldığı hediyye - doldurma qelemiydi. Bunnan 2 gün evvel bir kendçisin görmüşdü vağzalda. Tanımamışdı bunu. Dolayı yolnan anasın, bacıların soruşmuşdu. Anası öleli çox olmuşdu. Böyük bacısı 2ci defe Türkiyeye ere getmişdi. Balacada kendde yaşayırdı. Sefilliy içerisinde. Bu derviş libasına oxşar geyimde zibilliklerden çörek yığarken tutmuşdu onu VICDAN.
Allah. Axı niye? “bütün bunların sebebi sensen!” ildırım kimi çaxdı bu sözler başında. VİCDAN yere oturdu. “Eslinde mende günahkaram. Hetta o qeder günahkaram ki, men bele ozümle qarşılaşa bilmirem. Men vaxtında senin qabağıva cıxıb en azınnan çekindire bilerdim. Bu rahat yaşamaq menide özümnen yayındırdı. Sen qaçmasaydın mennen belkede bütün bunlar heç olmaz, her şey çox daha yaxşı olardı”. “Anan otagında günlerce tek yatarken sen meclislerde anaların sağlığına içende çıxmalıydım qarşına”, “dost dediyin adamın üstüne şer atıb tutdurub qadınına göz tikende çıxmalıydım qarşına” VİCDAN ayağa durdu. Onun bu qeder böyük olduğunun indi ferqine vardı. Sanki bütün göy üzünü tutmuşdu. “eşidirsen?” indi başa düşdü. Bu dalğa gurultusu deyildiki. Qatmaqarışıq insan sesleriydi. “oğul hardasan?”, “balanın ehsanına qismet

<< 1 [2] 3 >>