olsun”, “evin yıxılsın”, “prokuror anasıdıye, gününe bax”... birden dehşetli göy gurultusu eşitdi. Yox. Bu göy gurultusu deyildi. VİCDANının çekdiyi iniltiydi. O sonuncu defe dehşet, nifret, acı, peşmanlıq dolu baxışla ona baxdı. Ve öz günahını özü ödedi.Qayalara deyib parçalanan VİCDANı qarışıq seslere qarışıb eridi. VICDANı intihar etmişdi. Daha sonra onsuz da iller evvel sönmüş ruhu bedenini terk eledi. Bir gün sonra balıqçılar tapdılar cesedini. İllerden beri üstünde gezdirdiyi doldurma qelemi yarıyacan üreyine sancılmış veziyyetde...



O deyişdi...Vicdansızlıq mehv eledi heyatını.Düşünmedi özünden başqa heç kimi...

Bu da sonda onun haqqı:Kimsesiz,unudulmuş,vicdanıyla qarşı-qarşıya duran zaman gelen dehşetli bir ÖLÜM...

<< 1 2 [3]