Bax güzgüye ! "Kimsen sen " ?! Bu sualı ver özüne.Kimsen ? Adi insan ? Yalan danışma , içinde qopan fırtınalar bes ?!, Gülümsemeye çalışma,gülerek meni yox ancaq özünü aldadırsan.Sen deyilmiydin her gece xeyallar quraraq yatan , tenha bir yere çekilib saatlarca tekliyinle baş başa qalan ? Bax etrafına ! Hamı gülür eylenir hele bilirsen onlar xoşbextdir ? En azı onlarda senin qeder qemgin görsenirler , gülüşleri ile meni yox ancaq özlerini aldadırlar.Bu deqiqe güzgünü sındırmaq isteyirsen çünki özünü esl üzünü görürsen.Bu sen deyilsen.Bax semaya ! Yağış yağır.Ay bele tutulub ne de ulduz var göyde.Çıx binanın damına.Var gücünle qışqır "men kimem"?! Hamı sene yaddı , hamı qaçır senden ! Çox tenhasan , senin olan birce xeyallarındı , heyata keçirmek istediyin xeyallarındı.Maddi heçne yoxdu ancaq xülyadı hamısı.! "Çıxmışamsa atım özümü burdan aşağı " deye fikirleşirsen.Bes o xeyalların ? Onu kim heyata keçirdecek ? Sen adi insan deyilsen , lazımsan bu dünyaya. "Neye lazımam" deye soruşarsan. Lazımsan çünki senin varlığınnan yaşıyan insanlar var bu heyatda.Onlara güc verirsen sen amma sen buna fikir vermirsen.Bakı bele sene yad sanki osa seni terk edib.Terk etmiyib sadece yorulub Bakı .Yorulub deniz.Yorulub her defe derdini ona danışan insanlara cavab vermemekden.Yorulub Bulvar.Yorulub eylenen insanların içinde tek skamyada oturub fikirli siqaret çeken insanları görmeyden.Sende yorulmusan.Kaş qanadlarım olsada uça bilsem deyirsen ,amma bes etmez yenede yorulub düşessen bu şeherin ağuşuna.Yorma .Ne özünü ne de bu şeheri.Her şey buz tek eriyib öz veziyyetine qayıdacaq.