Ya da pul üçün, yeni bir ev, yeni bir maşın üçün yaşayanlar; bir yanğin çıxıb bütün eviniz yana biler, bir oğru maşınınızı oğurlaya biler ve ya xestexana xerci olaraq bütün servetinizi itire bilersiniz.
Bunların heç biri baş vermese de bir gün mütleq etrafımızdakı her şeyi mecburen terk edeceyik. Demeli uğrunda yaşadığımızı düşündüyümüz her şey çürük budaqlardan başqa bir şey deyilmiş. Çünki bunların hamısı dünyevidir. Bu halda "Dünyevi ünsürler uğrunda yaşamağa deyer gerçek deyerler sayılmaz. İnsan yaşamağa deyer gerçek deyerleri ancaq, Yaradicisinin gerçek isteklerini anlayaraq tapa biler.

Tanrı bizleri yalnız ona ibadet etmek üçün yaratdı. Bu halda bizim elimizden çıxan her işden eyni zamanda ibadet de çıxmalıdır. Meselen, bezilerimiz qarşımıza hekim olmağı meqsed qoyuruq. Dünyadaki meqsedine sadece hekimliyi oturdan bir insan universitete girmek üçün bütün ders kitablarını udarcasına oxuyar. Universitete girer ve tibb fakultesinde illerce dirsek çürüder. Ömrünü sataraq axırda hekim olar ve ölerken de sadece hekim olaraq öler. Çünki o sadece hekim olmağı, müayine otağı, ağ xalatı, divarda diplomu bir de ona ehtiyacı olan xestelerinin olmasını istemişdir.Halbuki hekimlikden önce bir insan ve bir quluq. Önce qul olmağımız gerekdir. Hekimliyi ya da başqa bir senete yiyelenmeyi isteyerken sadece onu istemek yeterli deyil. "Bunu niye isteyirik?" deye özümüzden soruşmalıyıq. Dünyaya hekim olmaq ve hekim olaraq ölmek üçün gelmediyimize göre, atdeğımız her addımda, el atdığımız her işde bir ibadet olmalıdır. Bu nece olur? Meqsedimiz gözel bir hekimden önce yaxşı bir qul olmaq olarsa gördüyümüz her işde ibadet olar. Bu zaman hekimlik esl meqsede xidmet eden bir vasite olar ancaq. Bu da bizi esl hedefe çatdırar. Esl hedefimiz itaet ve ibadet olsa qul oldugumuzu görerik ve her işimizi bu niyyetle ederik.

Qabları yuyarken "Anam küsmesin, heyat yoldaşım hirslenmesin" deye yusanız sadece qab yumuş olarsınız ve ömrünüzün 15 deqiqesini boş yere xerclemiş olarsız.

<< 1 2 [3] 4 >>