Bismillehir Rahmenir Rahim.

Bir gün İblis (Şeytan) mene vesvese verdi:
-Ey Şahin! Senki ALLAHA bu qeder ibadet edirsen?! Bunun menası nedir?
Öz xeyalımda menevi olaraq cavab verdim:
-Meni yaradanın hökmü beledir!
Şeytan:
-Sen her defe ibadet eleyerken ALLAHDAN bağışlanmaq, Axiret seadeti olan Cenneti dileyirsen! Xatırla o zamanı ki, ALLAHIN Peyğemberleri bele bir anlıq qeflete düşerken, men onlara hücum edib, vesvese verirdim ve onların ALLAHDAN başqasından kömek istemesini deyirdim. Onların da bir neçesi artıq menim istediyimi ederek ALLAH qarşısında böyük günah eleyirdiler! Sonra onlar etdikleri cahilce emele göre ALLAHDAN yalvararaq, qan ağlayaraq bağışlanmaq dileyirdiler. Senki onlar qeder deyilsen! Seninki meqamın onların meqamı qeder deyil! Onlar ALLAHIN Rehmet Peyğemberleri idi, sen ise bir qulsan, aciz bir qul! O Peyğemberler ALLAHA dua ve ibadet ederken, ALLAHIN Qüdretinden ve Qezebinden qorxub ağlayardılar! Sen ise heç dua ve ibadet ederken ağlamağı da bacarmırsan! Sen heç o Peyğemberler qeder dualarında ve ibadetlerinde semimi de ola bilmirsen! Yoxsa bütün bunları elemekde aciz ola-ola, Cennetemi girmek isteyirsen?!
Men:
-Doğrudur men O Hezreti Peyğemberler (aleyhisSallam) qeder ibadetlerimde yeterince ciddi ve semimi ola bilmirem, ancaq ALLAHÜ TEALA her bir kesin halından xeberdardır ve qelbimizde olanları, gizlinde ve aşikarda saxladıqlarımızı bilendir! ALLAHÜ TEALA heç bir qulunu qulun gücü çatmayacağı qeder ağır yükle yüklemez! Beli! Dediyin kimi! Men bir qulam! Aciz bir qul! O qeder aciz ki, REHMAN meni bir an bele qefletde qoysa sağ iken Cehenneme düşerem! Yaşayarken, diri ölülerden olaram! O, menim Sahibimdir! O, meni Xelq edendir! O, meni qoxumuş bir palçıqdan Xelq etdi! O, menim Xaliqimdir! O, menim Ağamdır! Men nece meni heç neden Xelq eden, ölü iken dirilden Xaliqimin hökmüne tabe olmayım? Nece onun hüzurunda baş eymeyim? Nece onu en gözel sözler ile teriflemeyim? Nece ola biler ki, bu aciz qul, onu yaradan Xaliqine

[1] 2 3 >>