Genc qız, el aynasında makiyajına nezaret etdi: "Çox yaxşı, dedi". Gözelliyinden emin idi. Etrafındakı kişilerin pervane olmasından onsuz da bilirdi gözel olduğunu. Heyatın dadını çıxaran, rahat yaşayan biriydi.

Cib telefonu çaldığında, axşam yoldaşlarıyla hansı eylence yerine gedeceyine qerar vermeye çalışırdı. Telefondakı nömreye baxdı, axtaran anası idi.
— Alo...qızım, necesen ?
— Yaxşıyam ana. Ne oldu ?
— Sene bir sürprizim var.
— Sürprizmi ?
— Beli. Çox köhne bir yoldaşım, dostum şeherimize gelmiş...
— Kim ?
— Kim olduğu sürpriz. Lakin, onu senin almanı isteyirem.
— Menmi ?
— Beli, senin iş yerine yaxın olan parkı bilirmiş. Parka getmesini ve seninle görüşmesini söyledim. Senin de parka gedib onu almanı isteyirem.
— Ana, men bele şeyleri sevmirem, özün hell et.
— Qızım 1-2 saatlıq bir işim var. Ayrıca seni körpeliyinden tanıyan bir yoldaşım.

Seni görünce mütleq çox sevinecek.
— Amaaan. Yaxşı, yaxşı… Nece tanıyacağam.
— Evden çıxarken üzerine geydiklerini tesvir etdim. O parkda bezi oturaqlar gezinti masası şeklinde. Parkın kino terefi girişindeki ilk gezinti masasına otur. O gelince seni tapacaq.
- Yaxşı ana.. Yaxşı...
— Qızım senden her gün mü bir şey isteyirem ? Universiteti bitireli, hele de işe gireli bir faktura yatırtmağa bele göndermedim.
— Derhal incime, yaxşı dedim !..
— O nece yaxşı demekse.. Neyse o zaman, icaze al çıx, gözletme. Men de işlerimi bitirib derhal geleceyem.
Genc qız, icaze alıb çıxdı. Qısa bir gedişden sonra parka vardı. Bu parkda daha evvel heç oturmadığını ferq etdi. Yoldaşlarıyla hemişe pullu, lüks eylence yerlerine xercler idi.
Anasının tesvir etdiyi, girişdeki ilk masanı tapdı, boş olan qismine oturdu. Masanın diger terefinde bir kendli qadınla, kiçik qız otururdu. Onlarla eyni yerde oturduğuna utandığını hiss etdi. "Anamın yoldaşı tez gelse de, bunlardan xilas olsam" deye düşündü.
Kendli qadın çekinerek seslendi:
— Bağışla qızım, bir şey soruşa bileremmi ?
"Qızım" deye seslenmesi yaxşıca

[1] 2 3 >>