Seni olduğun kimi anlamayanlar
mene kafir dediler,
hücum çekdiler varlığıma.
Feqet onlar
Senin yalnız adını tanıyırdılar…
Seni sevenler
“Bu qeder olmaz” dediler.
İnandırmağa çalışdılar
Heddimi aşdığıma….
Sevgim
“Olmaz”lara deydi,
“Olmazlar”dan keçdi.
Amma keçdi….
Men seni bele sevdim:
Boğazımda barmaq izleri,
Ömrümde dırnaq izleri,
Ruhum büsbütün qan,
Qan iyi geldi ağzımdan…
Budur,
Qarşındayam yene.
Bax, görüşüne
biraz daha deli
braz daha çılğın,
biraz daha ürekli geldim.
Qadağalar daha üsyankar eder bizi…
Tut elimi,
birazda yaxın olaq.
Onsuzda onlar
qebul etmeyecekler
inanmayacaqlar kimliyime…
dahada qısılım sene
Adımı pıçılda qulağıma