Fexr et anam, ağla, amma gözleme… Şehidem! Beli, şehidem! Anam, bacım, atam,
dostum hemişe ağlayacaqlar, hem de
sevinecekler ki, men şehidem! Hamı bu adımla fexr edecek, sevinecek, amma
o, hemişe ağlayacaq. İller keçecek, yara
sağalacaq, amma o, hemişe ağlayacaq. Toy
olacaq, her kesin gelecek halı yaxşı olacaq,
zamanla hamı unudacaq, amma o, hemişe
ağlayacaq. Dostum deyir: “Menim şehid qardaşım, seni
unutmayacam!”. Zaman keçecek unudacaqsan! Atam deyecek: “Oğlumu dövletim, menim
vetenim öldürdü”. Atacan, keçecek! Bacım deyecek: “Qardaş, gözümü yolda
qoydun”. Bacım yaxşı olacaqsan! Amma o,
hemişe ağlayacaq. Körpeler böyüyecek, menimle fexr
edecekler. Her körpede meni görecek, her
qapı açılanda menim geldiyimi bilecek, her toy
sesi gelende ele bilecek ki, menem. Men şehidem! Dostlarımla danışanda hamımız şehid arzusu ile
gelmişdik, amma men şehidem! Ne yaxşı ki,
şehidem, amma o, ağlayır. Sen şehid anasısan,
ağlama bilirem deyeceksen ki, övlad acısını
bilmezsen. Her kes xoşbext olsa da sen
ağlayacaqsan, o, hemişe ağlayacaq, menim anam ağlayacaq. Ağlama anam, men şehidem! Elim yaralananda özün bağlayırdın, “oğlum, etme
bele” deyirdin. Sene bir şey olsa yaşaya
bilmerem anacan, yaşa, fexr et şehid oğlunla!
Ağlama demeyecem, çünki onsuz da
ağlayacaqsan. Qapıda gözlerin yol çekecek
anacan, ağla, amma gözleme, gele bilmeyecem. Bağışla, her zaman sözünü
eşitmişem, amma gözleme, gelmeyecem.
Mene şehidim de! Bu ad menim adımdır! Men
senin oğlunam! Fexr et anam, ağla, amma
gözleme… Gözleme şehidini!

PS.SONDA SEHIDLERMIZIN AILESINE BAW SAGLIGI VE SEBR DILEYIREM:SEHIDLER OLMEZ VETEN BOLUNMEZ:"VETEN SAGOLSUN" "ALLAH REHMET ELESIN"