Neçe iller idi ki, derzi işleyirdi. Balaca bir tikiş maşını, bir de balaca bir emalatxanası vardı. Gece-gündüz elleşib-vuruşur, ancaq qazancı bir qarın çöreye çatırdı.
Soyuq bir qış gecesinde derziye dehşetli bir facie üz verdi. Elektrik qızdırıcısını söndürmeyi unutduğu üçün emalatxanası yandı. Seher işe gelende artıq emalatxanadan eser-elamet qalmamışdı.

İndi nece olursa-olsun bir iş tapmalı idi. Bir xeyli ac-susuz gezenden sonra bir bankın qarşısına geldi. Bankın yaxınlığındakı parkda oturub bir qeder dincelmek isteyirdi. Ele bu vaxt bankın qarşısında dayanan maşından yaşlı bir adam düşdü. Üz-gözünde bir gerginlik var idi. Hiss olunurdu ki, berk esebidir. Yanındakılara: "Meni rahat buraxın. Bir az tek qalmaq isteyirem. Belke bir az sakitleşdim" - dedi ve bankın qarşısındakı parka üz tutdu.

Qoca derzinin yanından keçede derzi qeyri-ixtiyari onun eynindeki paltoya baxdı. Bu yaşı adamın diqqetinden qaçmadı. Üreyinde: "Göresen, ona nece kömek ede bilerem?" - deye fikirleşdi. Derzinin yanına yaxınlaşıb: "Bu soyuqda parkda niye oturmusan?" - deye soruşdu. Sonra da: "Eger üşüyürsense, paltomu sene vere bilerem" , - deye elave etdi.

Derzi utana-utana: " Yox, teşekkür edirem. Men sadece olaraq paltonuzun sizin eyninize oturmadığını düşünürdüm. Paltonuz sizi olduğunuzdan çox kök gösterir" ,- dedi. Qoca bu cavabdan çox teeccüblendi ve: "Sen bunu haradan bilirsen?" - deye soruşdu. "Men derziyem" , - deye adam cavab verdi. Qoca, "Ele ise menimle gel" , - deyerek derzini öz maşınına mindirdi.
Bu hadise derzinin heyatında bir dönüş nöqtesi oldu. Sonra qoca derziye emalatxana açmaq üçün bir qeder pul verdi. Qoca özü de bütün paltarlarını bu derziden tikdirmeye başladı. Derzi özüne yeni bir iş yeri tapdığı üçün sevinirdi. Üstelik, bu onun öz iş yeri idi.

Qoca derziden öz kömeyini esirgemir, öz dost-tanışını da onun yanına gönderirdi. Sifarişler artdıqca derzinin "imkanları" da artırdı. Belece balaca emalatxana evvelce böyük bir moda evine, sonra ise böyük bir

[1] 2 3 >>