16. Rebblerinin onlara eta etdiyi (axiret nemetleri)ni alarlar. Çünki onlar bundan önce (dünyada) yaxşı idiler ve yaxşı işler görürdüler.
17. Onlar gecenin az bir hissesini yatırdılar.
18. Ve seherler (Allahdan) bağışlanma dileyirdiler.
19. Ve onların mallarında el açanlar ve mehrumlar üçün (Allahın beyendiyi ve özleri terefinden müeyyenleşdirilmiş) bir haqq var idi.
20. Yer üzünde (onun böyüklüyü, hecmi, hereketi, sethinin veziyyeti, medenleri ve dağlarında) yeqini olanlar üçün (Allahın tovhid, qüdret, hikmet ve merhemetine delalet eden) nişaneler vardır.
21. Hemçinin sizin öz vücudunuzda (cisminizin kemiyyet ve keyfiyyet baxımından hereketinde, beden üzvlerinizin quruluşunda, ruhun bedenle elaqesinin neceliyinde, onun beden üzvlerine hakim olmasında, ağılda ve ruhun bir-birine zidd sifetlerinde, nesil artımında ve ictimai elaqelerinizde de nişaneler vardır). Bele ise meger (hem gözünüz ve hem de üreyinizin gözü ile) görmürsünüz?!
22. Sizin ruziniz (yağış, külek, nur, gece, gündüz ve fesiller kimi ruzinizin temin olunma vasiteleri) ve size ved edilen şey (axiret cenneti) göydedir.
23. Belelikle and olsun göyün ve yerin Rebbine ki, bu, (sizin ruzinizin göyde olması) sizin danışdığınız (zaman danışmağınızı bildiyiniz) kimi bir heqiqetdir (Allahın ezeli elminden keçerek Lövhi-mehfuzda yazılıb ve icra merhelesine yetişib).
24. İbrahimin (meleklerden ibaret) eziz qonaqlarının xeberi sene (gelib) çatıbmı?
25. Onlar İbrahimin yanına gelib salam verende o dedi: «Salam (olsun size)». (Lakin öz-özlüyünde) «(bunlar) yad bir destedirler» (dedi).
26. Gizlince ailesinin yanına getdi ve (kabab edilmiş) kök bir buzov getirdi.
27. Onu onların qabağına qoydu (ve yemediklerini görüb) dedi: «Yemirsiniz?!»
28. Belelikle onlardan (qonaqlardan) qorxuya düşdü. Onlar dediler: «Qorxma!» Ve ona çox bilikli bir oğlan uşağı ile mücde verdiler.
29. Hemin vaxt onun zövcesi feryad qopara-qopara onlara üz tutdu ve

<< 1 [2] 3 4 5 >>