bilen Allahdan gelen belaların lezzetini duyasan.

Ey insan, müsibet zamanı sebrin ağlamaq ile ziddiyyeti yoxdur. Peyğember (sellellahu eleyhi ve alihi ve sellem) o ezemetile oğlu İbrahimin vefatında ağlayarken ondan soruşdular "Sen bize sebr etmeyi emr edirsen, bes bu ağlamaq nedir?” Peyğember (s) bunu deyene acıqla: "Vay olsun sene! Ürek yanar, göz yaş axıdır, ancaq biz Allahın razı olmadığı ve Onu qezeblendirdiyi şeyi demerik” Ey insan, müsibet zamanı "İnna lillah ve inna ileyhi raciun” ibaretini çox tekrar et ki, ayede qeyd olunan salavat, rehmet ve hidayetden mehrum olmayasan ve dözümlü ve sebirli olmağın üçün böyük sebr sahiblerinin başına gelenleri tez-tez yad etmelisen.

Ey insan, İmam Sadiq eleyhissalam buyurubdur: "Sebr kasası daşdıqda ümid qapısı açılar.” Tecrübeler de buna şahiddir ki, her çetinliyin sonunda bir rahatlıq vardı.


Ne gözel deyilib:
"Allahın ne qeder gizli mehr ve lütfü vardır ki, ona hetta zekalı beyinler yaxın düşe bilmezler”.

"Her bir çetinlikden sonra hökmen rahatlıq vardır ki, onunla kederli qelbine sevinc bexş et”. "Ne çox olub ki, seherler ehvalın narahat olduğun halda axşamlar sene gözel ruhiyye üz getiribdir”.

"Her vaxt ehvalın deyişse tekce uca, vahid Allaha e᾽timad et”. "Çetin hadiselerle üzleşdikde heç vaxt ah-zar etme. Allahın ne qeder gizli lütfü var”.

"Dünya sene dar olsa "elem neşreh” barede fikirleş ki, her çetinlikden sonra iki yüngüllük taparsan. Eger fikirleşsen ferehli ve şad olarsan”. Ey insan, demek olar gözel exlaqi sifetlerin çoxunun mahiyyeti sebrle bağlıdır, lakin her birinin özüne mexsus adı var” qarın ve şehvetin müqabilindeki sebre "iffet”, müsibetin müqabilindeki sebre sadece "sebr”, günahın müqabilindeki sebre "teqva”, özünü cüz᾽i miqdar malla razılaşdırmağa "qenaet”, döyüş ve müharibedeki sebre "şücaet”, qeyz ve qezebin müqabilindeki sebre "helm”, dünyevi belaların müqabilindeki sebre "üreyi genişlik”, eger eyş-işret ve firavan yaşamaqdan uzaqlaşarsa "zöhd” ve s. deyilir ki, her biri

<< 1 ... 3 4 [5] 6 >>