(Beqi mezarlığının dağıdılmasının ildönümü münasibeti ile)

Beqi - Medine şeherinin şerq hissesinde, Hezret Mühemmed Peyğemberin (s) mezarı yerleşen mescidin yaxınlığındakı qebristanlıqğın adıdır. Ereb dilinden tercümesi “bol ağac biten ve ya ağac kökleri ile dolu olan erazi” demekdir. Evveller bu yerlerde ğerqed (şora ot) adlı çoxlu kol bitdiyi üçün, ona Beqiül-ğerqed deyilirdi. Müqeddesliyine göre, bu mezarlığa Cennetül-Beqi (Beqi cenneti) de deyilir.

Beqi İslamdan evvel de Yesrib camaatının qebristanlığı idi. Medine müselman şeherine çevrildikden sonra (hicretden sonra) da bura mezarlıq olaraq qaldı. Beqide defn olunmuş ilk müselmanın kim olması barede fikir ayrılıqları vardır. Bezi revayetlere göre, bu, İslamın Medinede yayılmasında böyük emeyi olmuş, İslam tarixinde ilk cüme namazına imamlıq etmiş Esed ibn Züraredir. Başqa bir nezeriyyeye göre, Beqide defn olunmuş ilk müselman meşhur sehabe Osman ibn Mezun hesab edilir.

Qısa müddet içinde Beqi mezarlığı bir çox müselmanın son meskenine çevrildi. Hezret Mühemmed Peyğemberin (s) ömrünün sonlarında bura böyük bir qebristanlıq halını almışdı. Bele ki, İslam Peyğemberi vefatından bir neçe gün evvel Beqi mezarlığını ziyaret etmiş, burada uyuyan şexslerin ruhuna rehmet dilemişdi.

Sonrakı esrlerde de Beqi müselmanlar arasında en mübarek mezarlıq kimi tanınırdı. Burada defn olunmaq böyük şeref sayılırdı. İslam ümmetinin görkemli şexsiyyetleri vefat ederken burada basdırılmağı vesiyyet edirdiler.

Beqi erazisinde torpağa tapşırılmış meşhur şexsiyyetlerden bezilerinin adlarını qeyd edirik: Peyğemberin Mariyeyi-Qibtiyyeden olan oğlu İbrahim, Peyğemberin nevesi İmam Hesen (e), dördüncü, beşinci ve altıncı imamlar Hezret Zeynül-abidin (e), Mühemmed Baqir (e) ve Cefer Sadiq (e), Peyğemberin qızları Rüqeyye, Ümmi-Külsum ve Zeyneb, Peyğemberin bibileri Sefiyye ve Atike, Peyğemberin emisi Abbas, İmam Elinin (e) qardaşı Eqil, anası Fatime bint Esed, oğlu Mühemmed ibn Henefiyye, qardaşı oğlu Abdullah ibn Cefer,

[1] 2 >>