Heyatını günahlarla doldurmuş bir adam, yağışlı ve palçıqlı bir günde ayağı sürüşür ve yere yıxılır. Yıxılan zaman üstündeki paltarları çirklenmesin deye elleri ile yerden tutur ve ayağa qalxır. Yerden tutduğu üçün sağ eli daha çox çirklenmişdi. Amma bu bedevi ve medeniyyeti olmayan biri, elini yumaq birine, bir yere silmeyi üstün tutur. Silecek bir yeri olmadığından, hemin anda yoldan keçen bir uşağın başını oxşayaraq elini silir ve ordan ayrılır. Bu hereketden uşağın xeberi bele olmur. Adam qısa bir müddetden sonra günahlarına tövbe edecek fürset tapmamış vefat edir.
Getdiyi yer melekler terefinden gösterileceyi zaman çox qorxur, çünki heyatı günahlarla doludur. Cehennemi gözleyerken hemin anda melekler ona cennet bağçalarından bir bağça gösterirler. Adam çaşıb qalır, çünki bu qeder günahı olduğu halda nece ola biler ki, Allah ona cenneti bexş edir? O quluma söyleyin, bir gün eli palçığa bulaşdığında , o elini silmek üçün bir uşağın başını oxşamışdı.
Etdiyi hereketi yalnış olsa bele, o uşaq yetim idi. Kimse heç vaxt onun başını oxşamamışdı. O qulum pis niyyetli olsa da, o yetimi o qeder sevindirdi ki; men de, o gözel yetim qulumun hörmetine, o günahkar qulumu bağışladım.
- Peyğemberimizden bir hedis: << Kim mehebbetle elini bir yetimin başına çekse, Allah qiyamet günü yetimin başındakı tükün sayı qeder ona NUR BAĞIŞLAYACAQ>>