Dünyanın bütün rengleri bir araya toplaşır ve hansı rengin en ehemiyyetli, en xüsusi olduğunu müzakireye etmeye başlayırlar:
Yaşıl söze başlayır: “Elbette men en ehemiyyetli rengem. Men heyatın ve ümidin rengiyem! Çemenler, yarpaqlar, ağaclar üçün seçilmişem. Yer üzüne bir baxın, her teref menim rengimle ehate olunub.”
Mavi elave edir: “Sen yalnız yer üzünün rengisen, bes men? Men hem denizin, hem de semanın rengiyem. Semadakı mavi insanlara dinclik verer ve dinclik olmadan da siz heç bir şey ede bilmezsiniz!”
Sarı söze qarışdı :” Siz zarafat edirsiniz? Men güneşin rengiyem, bu dünyaya istilik verirem. Men olmasam hamınız soyuqdan donardınız!… "
Narıncı onun sözünü kesdi: 'Bes men? Men müqavimetin ve sağlamlığın rengiyem. İnsanın yaşaması üçün lazımlı vitaminler menim rengimde tapılır. Portağalı, kökü düşünün. Ortalıqda görünmeye bilerem amma güneş doğularken ve batarken semaya o gözel rengi veren menem unutmayın! ..
Qırmızı döze bilmeyib söhbete qoşuldu: “ Men hamınızdan üstünem! Men qan rengindeyem! Qan olmadan heyat olarmı? Men hem de cesaret ve tehlükenin rengiyem! Döyüş ve ateş rengindeyem! Eşq ve ehtiras menimledir! Mensiz bu dünya bomboş qalardı!”
Benövşeyi ayağa qalxdı: “Hamınızdan üstün olan menem! Men gücün ve neslin rengiyem. Bütün liderler ve krallar meni seçibler. Nüfuz ve müdrikliyin rengi menem. İnsanlar meni sorğu-sual etmezler. Onun yerine qulaq asır ve itaet edirler. Ve bütün rengler bir ağızdan danışmağa davam edib dalaşırlar. Her biri digerini iteleyir ve — “ En üstün menem”-, deyirmişler.
Bir anda şimşekler çaxmağa başlayır ve yağış damlaları göyden enir. Bütün rengler çaşıb qorxuyla bir-birlerini qucaqlayır. Ve yağışın sesi eşidilir.
Ehh biçare rengler, bu davanızı menası nedir? Siz bilmirsinizmi ki, her biriniz ferqli bir vezife üçün yaradılmısınız, bir-birinizden ferqlenirsiniz ve her biriniz çox xüsusisiniz. İndi el-ele tutub yanıma gelin! “ Rengler bu sözlerden çox utandılar. El-ele tutub semaya doğru qalxdılar ve bir ox şeklinde

[1] 2 >>