olsada,Samir ona ele baırdıki sanki bu deqiqe öldürecek...Amma Samir heç ne olmamış kimi keçib yerinde eyleşir...Telefonu çıxarır..
Bu zaman Resulun telefonuna mesaj gelir...O telefonu çıxarıb mesajı oxuyur..Resulun 5 saniyeiçerisinde rengi ağappaq olur...Telefonu cibine qoyub:
-Bağışlayın-deyib masanı terk edir...
Resul çöle çıxdıqda Samirin üzünde qeribe bir gülümseme vardı…Ayten ise ona nifretle baxırdı.Çünkü bilirdiki bunu Samir edib...
Nahar bitdikden sonra Samir pillekende Aytenle beraber qalxır:
-Birde bele etme....
-Men ne etdim ki?
-Heç kimle oturma...
-Ona ne dedin?
-Men bilerem sene aidiyyatı yoxdu...
Ayten ona göz süzdürüb:
-Sevgilin hanı?
-O sevgilim deyil...
-Meşuqendi?
-Sayılar....
Ayten Samire nifretle baxıb:
-Niye dayanmısan burda,get meşuqenin yanına...
Samir özünü sındırmadan saatına baxır:
-Axşam 10 olsun gedecem...Bizim gecelerimiz biraz uzun olur...-deyib gülümsünür
-Lap yaxşı!!!!!(Utanmır hele bir deyirde!!!! Eclaf!!!!)-deyib otağına keçir...
Samir yerinde eyleşib atası Elmar beye zeng edir...Eslide Samir heç sevmezdi valideynleri onunla maraqlansın...Buna görede Türkiyeden geldikden sonra ayrı evde qalırdı...Anası Nazlı xanım ise olduqca soyuq bir qadın idi...Elmar bey ta universitetde oxuduğu zamanlar beyenmişdi Nazlı xanımı...Nazlı xanım hemin vaxtlar çoxunun qelbine od salmışdı...Beyaz derili,iri qara gözlü olması ona daha çox aşiq qazandırırdı...Amma Elmar bey, ne etmişdise,o soyuq,heç kime üz vermeyen bey qızını özüne sevdirmişdi...Samir xarici görkemden anasına benzeyirdi...Hetta soyuq ve tünd xasiyyet olmasıda anasından keçmişdi...Elmar beyden götürdüyü xüsusiyyet ise zehmli ve sözünü keçirmesi idi..Belkede o zamanlar Elmar beyde bu yolla Nazlı xanımı elde etmişdi...
Telefona Elmar bey cavab verir...
-Alo Samir?
-Necesen ata?
-Biz yaxşıyıq,sen necesen?Niye gelmirsen?
Nazlı xanım telefonu Elmar beyin elinden alıb:
-Oğlum? Necesen? Darıxmışam seninçün ..Bax bu defede gelmesen,bu saat

<< 1 ... 103 104 [105] 106 107 ... 208 >>