da oxşamırsan!
-Meni Sunay beyenib…BAŞQALARI ÖNEMLİ DEYİL…
-Ona göre indi ayağıma gelmisen?!
-Başa düşmedim?!!!!-deyib Aytene doğru gedir…
-Nedi?! Guya senin Sunayın ne gündedi!!!! Bilmirem onun neyini beyenirsen…..
-Sinesini…..
Ayten eşitdiyi sözden gözlerini bereldir…Samir ise heç de narahat deyildi….
Ayten eseble ayağa qalxıb:
-Terbiyesiz!!!! Medeniyyetsiz!!!!Meneviyyetsiz!!! Pozğun eşşeyi!!!!!
Samir gülerek:
-Onlar kimdi bele?
-Sende heç utanma yoxdu?!!!!
-Sen soruşdun onun neyini beyenirsen, mende dedim…
-Utanıram ki, senin kimi insanla bir otaqdayam!!!!
Samir ona yaxınlaşaraq sakit sesle:
-Doğurdaaan? Hele sevinki şirket otağındasan…..
-Yaxın gelme mene!!!! Qışqıraram yoxsa!!!!
-Qışqır….
-………………………
Samir ona yaxınlaşıb zerifce üzünden öpür…Qulağına doğru eyilib pıçıltı ile:
-Bu dırnaq izlerinin bedelini ödeyeceysen bir gün….-deyib özünden emin terzde gülümsünür.. Qapıya yaxınlaşaraq:
-5 deqiqeye hazır ol….-deyib çıxır…
Hazır olmaq? Samirin o hereketinden sonra Ayten bu dünyada deyildi sanki…

Sunay böyük ve uzun masada oturub yemeyini çengel ile qarışdırarken:
-Menim qızımı kim incidib?-deye içeri besteboy,ağ saçlı ,dolu bir kişi gülümsünerek Sunaya yaxınlaşıb oturur.
-Ata,işlerin bitdi?Ne tez gelmisen?
-Sen işleri boş ver.De görüm niye yemeyini yemirsen?
-İştahım yoxdur…
-Kimi aldadırsan? Seni elimin içi kimi bilirem.. De görüm ne baş verib?
-…………………………
-Sunay?
-………………………..
-Axı ne olub?
Sunay birden ağlayıb:
-SEVMİR…SEVMİR…SEVMİR….Ata o meni sevmir…Men acı çekirem…
-Qızım,Sunayım, sakit ol….-deyib sarılır..
-Men aşiq oldum,ata…...Men ona aşiq oldum…………………………
-Kime? Axı kimdir o?
-Sa…Sami….Samir…-hıcqıraraq ağladığından sözleri tamamlaya bilmir….
-Samir kimdir?
-Mus..iqi ..şirke…tinin…sahibi……………….
Nurten qapını döyüb:
-Günel xanım Rauf bey sizi çağırır...
-Yaxşı gelirem deyib aşağı enir...Atası Asif bey ve anası artıq rayondan gelmişdiler.O yaxınlaşıb valideynleri ile

<< 1 ... 112 113 [114] 115 116 ... 208 >>