etki senin erin menem...
-........................
-Menim yemeyimi qizdir...Ölürem acindan...-deyib gülümsünür ve kecib masada oturur..
Günel ise Anarin dediklerinin tesirinden cixmamisdi...Lakin buna baxmayaraq casqhnliqla yemeyi soyuducudan cixarir...

Gülnure evde perisan halda oturarken gizli nömreden ona zeng gelir..
-Alo?
-Ana menem Ayten...Sakit ol her sey yaxsidir.Samir yanindadirsa ona hecne bildirme..
-Qizim hardasan?Haralardasan?Yoxdu Samir burda,amma gelmisdi...Düzünü de sene neyse edib?!
-Yox,ana narahat olma..Ondan ayrilmaq isteyirem..Sadece mene biraz zaman lazimdir...
-Indi hardasan?
-Sebineyle görüsdüm bayaq indi onun salonundayam...Bir müddet onun Sumqayitdaki evinde onunla qalacam..Xahis edirem etiraz etme...Mene zaman lazimdi ana...
-Yaxsi qizim...Amma meni hecneden xebersiz qoyma...Catan kimi xeber et.Ikinizide Allaha emanet edirem...
-Sizde Allaha emanet olun...Aydani öp menim ücün..Birazdan cixiriq catan kimi xeber edecem...Helelik..-deyib telefonu söndürür...

Samir ise az qalirdi deli olsun...Belke Aytene 50 mesaj yazmisdi..Helede telefonu sönülü idi..
Ayten artiq Sebine ile yolda idi...
-Bize gelib..Anamdan meni sorusub...
-Ay Ayten belke sen yanlis anlamisan? Ne olsunki bir cixiblar..
-O onunla sevgilidi.Belkee nisanlaniblar artiq.Tedbirde anasi ile ele söhbet edirdilerki...
-Unutmaga qerarlisan?
-He...Mecburam...-deyib eliyle gözünün yasini silir...
Anar metbexde yemeyini yeyerken,salonda dizlerini büküb oturan Günele baxib gülümsünür...
-Eyyy??? Gel mene cay ver...
-Get isine Anar..Basim agriyir onsuz...
-Mene maraqli deyil...Dur tez ol..Pürrengi olsun..

Günel dislerini qicayib,eseble ayaga qalxir...
-Belke cayinida men icizdirim?!
-Ooo menim necede qaygima qalirsan...Yox sen hele cayimi süz...
Günel basini bulayib eseble skafadan fincan cixarir...Anar bunu görüb gülür..
-Sindirma...
-.........................
-Minnetle verme sen menim canim...
Günel cayi onun qarsisina

<< 1 ... 146 147 [148] 149 150 ... 208 >>