gözleyer..O özünü öldürse..,
-Bilirem...Coxda pis oluram...Bu qeribe hissdir,Rahib..Onun bütün bu etdiklerinde özümü günahkar hesab edirem...Bütün ishtahim pozulur,son günler de qarishiq yuxular görmeye bashlamisham...
-O seni sevir...Amma indi daha cox sevecek,ushaq kimi her zaman yaninda olmagini isteyecek..Adice üstüne qishqirdigin an aglayib heyatina daha da küsecek..O seni beynine o qeder salibki,artiq ordan cixara bilmir...Basha düshürsen?
-Bes eminsenki müaliceden sonra her shey düzelecek?
-Seni yenede sevib-semeyeceyini bilmirem,amma en azindan inthar etmeyin cixish yolu olmadigini derk edecek...Biliremki bu sene chetin olacaq...Istesen evlenmeye,yeniden heyatini da yashaya bilersen...Amma sene göre heyatda olmayan bir qizin günahini ömür boyu dashiya bilmezsen...
Samir artiq Rahibin ne demek istediyini cox gözel anlamishdi..Beli,Rahib haqli idi...Eger Sunaya ne ise olsa Samir vicdan ezabindan ömür boyu qurtula bilmezdi...Hemde bu evlilik, sirf onun sagalmasina qeder olan müddet erzinde olmali idi..Müveqqeti..
O Rahibden bir nece daha meslehet alib,onunla sagollashib mashina eyleshir..Esas mesele Ayten idi...Ona bunu nece aciqlayacaqdi? Amma Samiri sevir ve inanirdi.Ona güvene ve anlaya bilerdi...


Buna görede o telefonu götürüb Aytene zeng edir..Bir qeder cagirdiqdan sonra nehayet Aytenin minnetle alo demesi eshidilir...
-Niye gec götürürsenki?!
-Ishim var sözünü de...
-Basha düshmedim! Bu ne danishiqdir?!
-Sen menim zengimi görüb telefonu söndür,amma men sene "can" deyim he?!
-Ele lazim idi..Hardasan?
-Evde...
-Seninle danishmaliyam..
-Eshidirem...
-Telefon meselesi deyil...Ayten? Mene inanirsan?
-He...Niye sorushursanki?
-Sabah her sheyi izah edecem...Seni sevirem...
-....................
-Mama gelecek,söndürürem...
Samir gülümsünüb:
-Bes sen?
-Guya bilmirsen....
-Sen guya utanirsan bunu demeye? Dünen qapida vampir kimi öpdün meni...-deyib gülür...
Ayten utancindan bilmirdi ne desin...
-Eyy

<< 1 ... 156 157 [158] 159 160 ... 208 >>