söndürülmüşdü..Az sonra Samir Aytenin otağına keçib:
-Niye nahar etmirsen?-deyib Aytene yaxınlaşaraq üzünden zerifce öpür..
-Başım çox pis ağrıyır...İştahımda yoxdu..
-Derman atmısan?
-İstemirem...Keçib geder indi..Sen bu gün menimle danışacaqdın..
-Gel çıxaq onda...Qorxma hamı nahardadı..-deyib otaqdan çıxırlar...
Samir maşını deniz sahilinde qayalıq olan erazilere sürüb saxlayır ve maşından enib Aytenin qapısını açır..
Aytene Samirin deyecekleri o qeder maraqlı idiki..Nedense bunun yaxşı bir şey olacağına inanmışdı...
Nehayet bu sessizliyi Samir pozub:
-Helede başın ağrıyır?
-Yox,çox az...Deniz havası tesir etdi yeqin..-deyib gülümsünür..
Samir ona yaxınlaşıb derin-derin gözlerine baxır...
-Seni sevirem...Önce bunu bil...
-Bilirem...Mende seni sevirem...
-İndi ise senden, mene inanmağını teleb edecem...Xahiş edirem meni sona qeder dinle..
“Men evlenmeliyem”...
Bu iki sözden ibaret olan cümle Aytenin qulaqlarında dayanmaq bilmir,getdikce dahada çoxalırdı...
-Bu normal evlilik yox,müveqqeti olacaq...O xestedir...
Ayten gözlerini yayındırıb denize teref baxır...Göz yaşları ise yenede yanağından süzülüb,çenesinden damcılayır...
-Xahiş edirem ağlama...
Ayten acı-acı gülümsünüb:
-Sunayla?
-Ayten, her şey heçde senin bildiyin kimi deyil..Cemi bir neçe ay evli qalacam..İnan mene onunla aramda heçne yoxdur...
-Artıq menimçünde heç neyin menası yoxdur...Tebrik edirem...
-Ne tebrik?! Başa düş,o özünü öldüre biler ve her kesden çox vicdan yükü menim üzerime düşecek...
-Men ne ise deyirem?!!! Allah xoşbext etsin!!!
-Ayten!!!!
Ayten daha özünü saxlaya bilmeyib ağlayaraq:
-Niye demirsenki seni evden mecbur edirler!!!! Niye demirsenki men artıq Sunayı sevirem!!!
-Esebileşdirme meni,Ayten!!!!!
-Danışa bilmirem Samir meni eve apar..-deyib maşına eyleşir...
Samir bunu görüb sükan arxasına keçir...Ayten ise pencereden baxıb sessizce ağlayırdı..İndi-indi xoşbetx olmağa hazırlaşarken,bu mesele...Artıq her şeyin bitdiyini

<< 1 ... 161 162 [163] 164 165 ... 208 >>