düşünürdü...
Anar iş yemeyinden çıxıb son defe alman rehberin elini sıxıb sağollaşır...İşçilerde eyni terzde sağollaşaraq evlerine dağılırlar..Anar bir qeder tıxacda qaldıqdan sonra nehayetki evine çatır...Maşından enerken Elçinin maşınını görüb olduqca esebileşir..Esebi olduğundan qapının zengini eyni anda 6 defe basır...Nurten qapını açıb:
-Xoş gelmisin.....
Anar celd salona keçib Elçinin atası Rauf beyle şirin-şirin söhbet etdiyini görür...Rauf bey Anarın geldiyini görüb:
-Niye orda durmusan?
Eslinde Anar Elçinin burda olmasına göre çoxdan qırğın salardı..Ancaq Rauf bey olduğu bir yerde ixtiyarı ne idiki sesini qaldırsın?....
Sessizce salam verib eyleşir..Belke söhbetlerden,onun niye gelmesini öyrenerdi....Ele bu zaman Günelle Türkan xanım pillekandan enerek onların yanına gelirler..Elçin Güneli görüb ayağa qalxır...
-Gedek?-deyib gülümsünerek Günele baxır...
-İndi gedinki sonra gec olmasın...-deye Rauf bey dillendi...
Anar ise o an esebden reng alıb,reng verirdi...Elinde olsaydı durub Elçini parça-parça ederdi...
Yerinden qalxıb:
-Hara gedirsinizki???-deye sual versede heç kim onun sualına cavab vermir...
Elçinle Günel heyete enib maşına eyleşirler...Anar ise elinden konfeti alınmış uşaqlar kimi maşının ardınca baxırdı...Aile üzvleri içeri keçer keçmez Anar anasını metbexe salaraq suala tutur:
-Onlar hara getdiler?!!! Niye icaze verdiniz?!!!
-Atan bele meslehet gördü...-deyib salona Rauf beyin yanına keçir...
Anar esebden partlamaq üzre olsada, özünü ele alıb metbexden çıxır...

Ayten gelenden beri yatağına uzanıb sessizce ağlayırdı..
-Allahım,necede axmaq olmuşam..Demeli o bu müddet erzinde meni dolayırmış...Buda menim heyatım...Önce atam,sonra sevdiyim terefinden terk edildim...Oysa men her gün onu düşünürdüm..Meger menim xoşbext olmağa haqqım yoxdur?! Niye hemişe men uduzuram?!-deyib dizlerini qucaqlayaraq daha da içden ağlayır......

Samir ise bele meqamlarda her zamanki adetini yene yerine yetirirdi..İçkiler...Boş

<< 1 ... 162 163 [164] 165 166 ... 208 >>