şüşeler...Oturduğu yerden qalxıb otağına çıxmaq istesede,ayağı müvazinetini itirib yere yıxılır...Bu halına gülür..
-Bir hefteye daha bele olmayacam..Artıq menim ruhi xeste heyat yoldaşım,işden eve gelerken bir şey almamı isteyen zeng eden arvadım olacaq...
Bu zaman telefonun zengini eşidib güclede olsa yerinde doğrulur...zeng eden Sunay idi..
O telefonu götürüb:
-Oooooooo Sunay xanım....
-Samir? Sesin yaxşı gelmir neyse olub?
-A bele olmaz axı? İndiden sorğu-sual etmek olmaz Sunay xanım...
-Samir ne olub sene? Ne sorğu-sualı?
-Sen menim heyat yoldaşım olacaqsan axı...İndiden sorğu-sual “Heyat Yoldaşı”...-deyib gülür...
Sunay ise artıq sevinc göz yaşlarına boğulmuş,üzünde heyat eşqi ile dolan gülümseme vardı....
Sebine ellerini beline dayamış, uzanan Aytene baxırdı..
-Ağlını başına yığ Ayten!!Nece yeni her şey qurtardı?! Bu qeder asanddı?!
Ayten yorğun ve sakit sesle:
-Sebine,uzatmayaq...Onsuzda gözlerim açılmır,başımda indi partlayacaq...
- Hem müveqqeti deyib,normal evliler kimi de olmayacaqlar..O seni sevir meger bunu görmürsen?!
-O meni sevmeyib...Sevseydi bele etmezdi..-deyib ağlayır..
-Amma mence bu işde Samirin birce günahı var,oda o qıza yazığı gelmesidir....Özüde bu gün yox,amma sabah mütleq işine get..Özünü güclü göster..
Yaxşı sakit ol,besdir ağladın...-deyib Aytene sarılır...

Rauf bey telefonu götürüb:
-Harda qaldınız Elçin?
-Gelirik Rauf emi,çatırıq hetda...
Elçinin sesinden nece sevindiyi hiss olunurdu.O bütün yemek boyu Günele baxırdı.İllerle hesret qalmış birisine baxarmış kimi...
-Yaxşı,oğlum..Meni üzürlü sayın..Sabah tezden durub ustalara nezaret etmeliyem...
-Narahat olmayın Rauf emi...Onu sizinkilere sağ-sağlam tehvil veecem..-deyib gülür...
Rauf bey telefonu söndürüb ayağa qalxır...
-Elçin birazdan gelecek,men gedirem sabah soununcu otağın temiri olacaq...-deyib yataq otağına doğru gedir..Türkan xanım bunu görüb:
-Rauf ,şey...Keçen defe ticaret merkezinde bir boyunbağı gördüm......-deyerek

<< 1 ... 163 164 [165] 166 167 ... 208 >>