çıxaraq maşına eyleşirler...
Yol boyu Samir danışmasada Sunay susmaq bilmirdi...
-Bu gün qızlar gelecek bize,hamısını toya çağırmışam..
Samir bunu eşidib birden maşını dayandırır...Eseble Sunaya baxaraq:
-ORDA ATANDAN BAŞQA HEÇ KİM OLMAYACAQ!!!!!!!!
Sunay gözlerini Samire zilleyib baxır...Samir onun bele meyus olduğunu görüb nisbeten sesini azaldır..
-Yeni çox adamın olmağının ne menası?-deyib gülümsünür...Onun bu gülümsemesinde üreklenen Sunay:
-Axı....
-Sunay!!! Sene onlar lazımdır?!
-Elbetdeki yox...
-O zaman toydan sonra görüşersen hamısı ile...
Sunay dodağını büzüb:
-Yaxşı....-deyib pencereden baxır...Az sonra klinikaya çatıb enirler..Samir onu Rahibin otağına qoyub çöle çıxır..Telefonu götürerek...
-Salam Kazım bey,mene bazar günü üçün bir üzük teşkil edin..Nece yeni ne üzüyü? Hee toy üçün ...

Günel otaqdan öz eşyalarını bir qutuya yığıb aşağı enir...Türkan xanım onun geldiyini görüb:
-Qızım,Anara zeng edim,axşam bizi yemeye aparsın..Ne deyirsen?
-Şey...Men gelmesem?
-Niye?
-...........(Onu görmek bele istemirem, çünkü özümü yoxluğuna alışdırmalıyam...)
-Etiraz istemirem...Ailevi yemek yeyeceyik...-deyib metbexe keçir...Telefonu götürerek Anara zeng edir...
Anar Aytenin gözlerinde itib,öz hisslerinden danışarken telefonu zeng çalır..Üreyinde zeng edene lenet oxuyub telefonu cibinden çıxarır..
-Üzr isteyirem...-deyib çöle çıxır...
-Nedi,ana,nedi?!
-Zehrimardı,çordu!!! Bu ne danışıqdı?!
-İclasdaydım ana,bağışla....
-Qulaq as,axşam neçede geleceksen?
-Bilmirem,hemişe neçede gelirdimse yeqinki o vaxtlar...
-Deyirdimki bu axşam bizi restorana yemeye apar..
-Yaxşı,gelerem danışarıq...
-Bura bax eyy,meni başından eleme haa...
-Ana,söndürürem helelik.-deyib telefonu söndürür...Aytenin otağına girmek istesede,sonra bu fikrinden daşınır...
Ayten ise Anarın dediklerinin hele şokundan çıxmamışdı...Gözlerini bir nöqteye zilleyib baxır,beyninde ise minlerle fikir vardı...Anarın onu sevmesini qetiyyen qebul ede

<< 1 ... 174 175 [176] 177 178 ... 208 >>