Sebineye baxıb:
-Heç özünde bilmirsenki,mene ne teselli veresen...
-Yox e..Yeni indi olarda yorğun olmusan,gözüne görüne biler,yada....
-Sebine! Men uşaq deyilem...Her şeyi gördüm..(Ağlayır).Lifte keçen kimi sarıldılar...Oda onu sevir...Her şey yalan imiş...
-Ağlama...Ona göre işe getmemisen?..
-Bu gün gede bimerem...Anar da bir terefden..
-Samir seni sevir,Ayten.Bura gelende onun sene olan baxışlarını gördüm...Dil yalan söyleye biler amma gözler heç vaxt...
-Başına deysin onun saxta sevgisi!!! –deyib daha da berkden ağlayır.....

Rauf bey heyetden seslenerek:
-Günel,sene kömek lazımdır qızım?
-Yox emi,düşürem indi...-deyib otaqdakı iri qutunu götürüb heyete enir.Rauf bey onu görüb celd qutunu Günelden alaraq maşına yerleşdirir...Her kes maşına eyledikden sonra Günel son defe çevirilib eve baxır..
-Sene olan sevgimi bu evde basdırıram,Anar....Ehhh yene ne çerenleyirsen Günel? Sen basdıran zibil olsaydın,12 il içinde çoxdan basdırmışdın...-deye üreyinde düşünüb maşına eyleşir..
Rauf bey telefonu çıxarıb Anara zeng edir..
-Hamınızında bildiyiniz kimi,bele xeyriyye konsertlerinin keçirilmesi neinki o uşqalqarın sevinmesi,eyni zamanda sizlerin ve şirketimizin uğurudur.Samir bey özü burada olmasada,bu layiheni destekleyir..Hetda deyerdimki onunla bir qerara geldik..
-Telefon sönülüdür..Yeqinki iclasdadır..-deye Rauf bey telefonu söndürürerek kenara qoyur..

Samir Sunayı eve qoyduqdan sonra şirkete gelerek,Anarın otağına doğru çıxır..İçeri keçdikde Anar telefon ile danışırdı...
-Beli,Rasim bey..Desteyinize göre teşekkür edirem..-deyib telefonu söndürür..
-Oooo xoş gelmisen,Samir bey...
-Ne olub yene?
-Xeyriyye konserti ile bağlı,bütün şirketler bize qoşulub..Amma esas ilk addımı biz atmışıq..Esas sene ne olub?
-2 gün şirkete heç gelmeyecem..
-Sabahdı?
-He..
-Neyse bir kömeklik lazımdır?
-Yox çox sağol.....
-Eyy bura bax,sabah gelecem haa.Harda olacaq? Qaynatanın evinde?
Samir gözlerini qıyıb gülür:
-Sen ne eclaf

<< 1 ... 179 180 [181] 182 183 ... 208 >>