adamsan,Anar? –deyib ayağa qalxır. Anarın yanına keçerek onun boynundan tutub :
-İndi evlenirem deye,menimle mezelenirsen?Hee? Seni de görecem Anar bey..-deyib gülür......

Sunay Stella ile pillekenleri süretle enib salona enirler.Salonda manikene geyindirilmiş gelinliyine baxıb:
-Gördüyümdende gözeldir..Stella,bir buna baaax...
-He çox gözeldir,canım.....

Axşama doğru Samir hovuzun önünde oturmuş, elindeki boş şüşeni üzü aşağı tutub silkeleyir..Ayağa qalxıb yenisini götürmek isteyerken ayağı büdreyib hovuza yıxılır..Eli ile üzünü gözlerini silib,hovuzun girişine doğru üzüb çıxır.Bu halına acı-acı gülüb:
-Bu hallarada düşdüm...Eve doğru gedib üstünü deyişir.Yatağına uzanıb gözlerini yumarken Ayten gelir ağlına..Derhal gözlerini açıb ayağa qalxır.Telefonu götürüb,nehayetki dumanlı beyinle onun nömresini yığa bilir..
Ayten qulaqcıqla mahnıya qulaq asaraq ağlayırdı..Birden mahnı dayanır..Telefonun ekranına baxıb Samirin nömresini görür..O an ürek döyüntüsünün sayını heç kardioloqlarda saya bilmezdi..Heyecandan bütün bedeni esir..Götürsünmü? Ona bu qeder nifret edib,ona qarşı qelbinde kin besleyen Aytenin yerine başqa bir Ayten gelmişdi sanki..Ağlayaraq telefonu götürür..
-Samir onun titreyen nefesini eşidib pıçıltı ile:
-Eyy,ağlama....
Ayten bunu eşidib daha da ürekden ağlayır..Necede darıxmışdı onun sesi üçün..
-Eşidirsen meni? Ayten?
Ayten bütün cesaretini toplayıb:
-Eşidirem..Niye zeng etmisen?
-Bir şeyi bilmeyini isteyirem..Men Seni Sevirem...
Bu sözlerden sonra Ayten bu defe sevincden ağlayırdı..İçine soyuq sular tökülüb,onun yanğısını söndürmüşdü sanki..
-Heç bir şey bunu deyişe bilmez Ayten,bunu unutma.....
-Samir...Men...-ağlamaqdan ve qeherden sözler ilişib boğazında qalır...Ona ne sevgisini,ne nifretini,nede üreyindekileri deye bilmir...........
Samir Aytenin danışmadığını,eslinde danışa bilmediyini görüb:
-Demedim ağlama?
Ayten güclede olsa udqunub:
-Men ölürem,Samir...Meni öldürürsen...-deye pıçıldayır..

<< 1 ... 180 181 [182] 183 184 ... 208 >>