idi..Her defe onlarla danışıb görüşerken Günel yadına bele düşmemişdi..Günel...Özü bele bilmeden sevdiyi insan..
Anar bunları düşünerken üzünde axmaq bir gülümseme vardı...Deyesen oda heqiqeten bu neçe ilde Güneli sevirmiş....
Rahib tibb bacısı ile söhbet ederken Sunayın geldiyini görüb ona yaxınlaşır:
-Xoş gelmisen,Samir hardadı?
-Meni sürücü getirdi,o yoxdu şirketdedi gele bilmedi..
-Yaxşı heçne olmaz,necesen?-deyib gülümsünür..
-Elede yaxşı deyilem,amma biliremki seninle danışanda ehvalım yaxşı olacaq..
-Gel başlayaq,buyur..-deyib içeri keçirler.....
Anar maşından enib birbaşa Rauf beyin evine gelir...Qapını heyecanla döyüb gözleyir...Eve keçdikde Güneli evde tapa bilmeyib:
-Günel xanım arxa bağçaya çıxıb,Anar bey..
Anar celd heyete enib:
-GÜNEEEEEEEEELLLL..........
Günel dibçeyi yerine qoyub Anara baxır...Anar qaçaraq onu qaucağına alıb fıradır...
-Eyy neynirsen burax meni!!!
-Günel sene bir şey deyecem...
-Meni qoy yere sonra de!!!
Anar Güneli yere endirib onun gözlerine baxaraq:
-Men axmağam vur meni.....
-Nee????
-He vur meni...
-Niye vurmalıyam seni?! Deyesen zerbeler başına tesir edib!
-Günel,men çox heyvan adamam..Sene vaxtında qiymet vere bilmedim,deyerlendirmedim...-deyib Günelin elinden tutur..
-Anar.....
-Eslinde men axmaq hemişe seni sevmişem....Bu gün buna emin oldum...Seni qısqandığımı,o oğlanla kafede olanlar.....Bütün bunlar seni qısqandığım üçün idi.Sevgi varsa,qısqanclıqda var..Eger meni helede sevirsense,eger helede mene qarşı ne ise hiss edirsense seninle sona qeder getmeye ele bu deqiqe hazıram..
Günele bütün bunlar yuxu kimi gelirdi..Anardan eşitdiyi bu sözleri o hemişe,heyatı boyu xeyal etmişdi...
İndi Anarın ona eşq elan etmesini herhansı bir xeyal hesab edirdi..Gözlerini berk-berk yummuş pıçıldadı:
-He,biriniz çağırın meni...Allahım bu nedir axı bele? Biri meni çimdiklesin,ne ise olsun....-deyib gözlerini açdıqda Anarın ona qeribe halda baxdığını görüb elini Anarın üzüne qoyub:

<< 1 ... 200 201 [202] 203 204 ... 208 >>