sirkeli su ve buz getirirler..Günel desmalı suya batırıb sıxır.. Onun alnına qoyanda Anar yene:
-Ayten....Yox.....Samir.....
Türkan xanım bunu eşitmesede Günel bunu eşidir...
Ayten Samirin dediklerinden sonra tereddüd edirdi..Samir zövqle qollarını bir-birine çarpazlamış,ona baxırdı...Ayten telefonu qulağına götürerek titrek sesle:
-He ana...
-Ayten qızım hardasan?Niye götürmürsen telefonu?
-Ana her şey yaxşıdı...Şey....
Ayten anasına ne deyeceyini düşünerken,Samir onun bu halına gülürdü...
-Şey ana menim qrup yoldaşım Aygün yadındadı?Bu gün mene zeng etdi,dediki valideynleri evde yoxdu..Özü ise çox xestedi...Menden onun yanında qalmağımı istedi...
-Offf Ayten bes niye mene xeber vermirsen?
-Telefonun batareyası bitmişdi..
-İndi necedi qızım?
-Şey biraz herareti var indi...Mene göre narahat olma..Sabah burdan birbaşa gedecem işe...
-Yaxşı qızım özünüzden muğayet olun...Qapınıda bağlı saxlayın...
-Yaxşı ana...-deyib telefonu söndürür ve eseble Samire teref atır...
-Sene nifret edirem!!!
-Mense Seni Sevirem....
Geceden xeyli keçmişdi..Günel helede Anarın alnındakı desmalı yenileyir,heraretini ölçürdü...
-Türkan xala?
Türkan xanım yuxulu veziyyetde:
-He qızım noldu?
-Anarın herareti düşüb narahat olmayın...Artıq gecdi sizde gedin yatın..Men heleki burdayam...
-Yaxşı qızım çox sağol...Neyse olsa mütleq xeber ver-deyib aşağı enir...
Günel Anarın üzüne toxunub:
-Sen heç vaxt menim olmayacaqsan...Gözüm göre-göre seni başqalarına verecem...Oyaqken sene heç vaxt bele toxuna bilmeyecem..Hesretin hemişe qelbimde ağrı olacaq...Allahım nolar unutdur onu mene...Men bele yaşaya bilmirem...Onu seve-seve başqasıyla paylaşa bilmerem...Lazım gelerse canımı al,amma bunu mene yaşatma...-deyib sessiz ağlayır...
Ayten qoltuqda oturarken yuxulamışdı...Samirse kenardan ona sessizca baxırdı...Gözlerini ondan çekmirdi...
-Çox gözelsen...Amma çox zalımsan...Mene bunları heç bir qadın yaşatmayıb bu güne qeder...Seni qaçırdacaq qeder

<< 1 ... 53 54 [55] 56 57 ... 208 >>