DANIŞIRSAN?!!!!!!!
-.......................................
-Kimdi o?! Mehlevizde qalır?!
Samirin hirslenmesi nedense Aytenin xoşuna gelirdi....Buna görede onu daha da qıcıqlandırırdı...
-Yox mehlede qalmır...Hem sene ne harda qalır...
-Ayten!!!!! Meni deli etme!!!! Harda qalır o? Adı nedi?
-Eeeeeeeeee sene yalan dedim aydındı?! Yatıram men sağol-deyib telefonu söndürür..
Samir onun bu sözlerine gülür..Teleonu cibine qoyub:
-He men seni sevirem....Sevirem,sevirem,sevirem..-deyib özünü yatağa atır.....

Anar seher başının ağrısına qalxıb eliyle başını tutur...Yerinden qalxıb el-üzünü yuyur..Lakin aynaya baxdıqda dünen gece olanlar hamısı yadına düşür...Desmalla üzünü qurulayıb celd yuxarı çıxır..Günelin otağının qarşısında dayanıb tereddüd edir...
-Yox nede olsa üzr isteyim...
Qapını döyüb içeri keçir....Günel pencere önünde dayanmış sessizce çöle baxırdı...
-Günel....
-...............
-Günel bağışla meni...Men esl heyvanam...Biraz içkili olmuşam xahiş edirem meni bağışla....
Güne geri çevirilib Anara baxıb aşağı enerken Anar onun qolundan tutub saxlayır...
-Heçne demeyeceysen?
-Anar burax qolumu....
-Günel..
-ANAR BURAX!!!!!
Anar onu özüne doğru çekib:
-Buraxmıram balaca qız...Meni bağışlamalısan...-deyib Günelin gözlerine baxır...
Günel bu ortamda Anarın gözlerine baxmamağa çalışırdı...Çünkü o gözlere her baxdığında bir daha aşiq olurdu Anara...
Anar onun çenesinden tutub :
-Üzüme bax!
-Ne isteyirsen?!
-Meni bağışlamağını...
-Yaxşı burax...
-Doğurdan?
-He....
Anar onun bu sözünden sonra Günelin üzünden sertce öpür...
-Çox sağol-deyib ayırılır...
-Men acmışam Günel yumurta bişire bilirsen? -deye aşağıdan Anarın sesi eşidilir..
Günelse sadece yerinde donub qalmışdı..........
Anar Güneli ilk defe idiki öpürdü..Buna göredeGünel şok veziyyetinde idi...Anar ise onu öpdüyü üçün çox peşman idi..Çünkü o ümidlene bilerdi..Amma neylemek olardı artıq olan olmuşdu..Günel ise hadisenin tesirinden hele

<< 1 ... 97 98 [99] 100 101 ... 208 >>