İnsanlar iki cürdü....Yaradlcı ve dağıdıcı...bele desek kobud ve duyğusal...
Birde var xarici ve daxili görünüş...sonra iç dünya mız ve bu dünyamız..var vicdanımız ve günhalarımız...var sehvlerimiz..var Hisslerimiz...
Bunları xırdalasaq...çox neticeye gelmek olar..Yaradıcı ve dağıdıcı ruhun eyni bedende olması çox pis şeydi....İki cür xasiyyert bir üz...Neceki bu mende var...

Yanvardan heç ne alınmır...ama son iki -üç gün ..nese olur..ama evvelki kimi olmur onuda bilirem...

İndi yaradıcılar eziyyet çekir..çünki içlerinden başlayır yaratamağa...Dağıdıcılar ise sadece mübarize aparır...Ele vaxt olur ki her şeyden bezirsen aileden sevgiliden dostdan özüne qapanıb bir neçe gün yaşayirsan....ve sonra yeniden mübarize...
meqsedim sizle semimi bir söhbeti öpaylaşmaqdı...danışa bilmirik heç olmasa yazaq...

Bu dünyadan danışsaq bilirik ki her kes pisdi her kes saxtakardı bilirik onu....Ama içimize qapanıb bir özümüze sual verek...Biz kimik?biz neyik?biz ne edirik?biz ne etdik?
Burda olanların çoxunun yaşı 15-25di...
ama bezi hiss ler var ki onu anlamarsız ama gelecekde olacaq...bilirsiz ne??

Vicdan....Bir gün ne vaxtsa yaşından aslı olmayaraq...özüne qapanib özüne etiraf edirsen her şeyi içinle vicdanınla danış.Ve üreyden ağlayarsan....Ağıayarken dincelersen.....dostun kimdi?onu nece tanıdın?Nece olduz?sevgilin kimdi?onun üçün nece idin?ve indi niye menasız oldum?Valideynler...?

Tanrı hanı?Tanrı hardadı...eger biz burdayıqsa bes evvel hardaydıq?Bu qeder zaman iş pul hedefler niye neye lazımdı??Vicdanımız her şeyden güclüdü...ve bizim iradımizi sındıran vicdan...İmansızlaşan Bakimızda Dinden Ve Qarabağ mövzusu kimi bezilecek mövzu yoxdu yeqinki...
Özünüzle çox danışın dostlar...çox...göreceksiz ki heçde ideal deyilsiz...hetta deyer verdikleriniz bele...deyersizdi..
Üreyimizin Çirkabı üzümüzden bilinir...şehvetle baxılan gözler ona mecbur eden hereketler...
Xoşbext insan yoxdu onu bildiz...xoşbext anlar var....Bir neçe an yaşayıb

[1] 2 >>