ayaqları altında oturardım. Bu alovlanan başa yağan yağışa benzeyerdi.
***
Dua edirem, bu mektubla tufan kimi otağıma gelesen, sonra açıq pencereden çıxıb gedesen, axı otağımda tufanı saxlaya bilmerem.
***
Qorxudan bir-birimizi düzgün başa düşmürük.
***
Herden isteyirem onları mehz yehudi kimi hamısını (ele özümü de) iteleyib dolabın yeşiklerine yığım, bir az gözleyim, sonra yeşiyi bir balaca çekib baxım görüm, boğulublar ya yox, boğulmayıblarsa, yene yeşiyi yerine qaytarım ve belece axıra kimi gözleyim…
***
Milena bilirsenmi, sen onun yanına getdin ve özün dayandığın seviyyeden aşağıya doğru böyük addım atdın, menim yanıma gelsen, uçuruma düşeceksen. Bunu bilirsen?
***
Nehayet soruşdum: “Ne edim, bütün günü gözleyim?” – “He”, – dedin ve üzünü seni gözleyen insanlara teref dönderdin. Cavabının menası o idi ki, senin gelmek fikrin heç yoxdur ve menim üçün ede bileceyin yegane güzeşt gözlemeye icaze vermekdir. “Men gözlemeyecem”, – sakitce dedim, ele fikirleşdim ki, eşitmedin, bu ise ne de olmasa, axırıncı kozırım idi, arxanca qaça-qaça var gücümle bu sözleri qışqırdım. Ancaq bu, heç senin vecine de deyildi.
***
Poçt işçilerinde menim gözlerim olsaydı, yeqin, onlar senin ünvanlarından başqa heç ne oxuya bilmezdi.
***
Unutma ki, zarafat ve ciddiyyeti bir-birinden ferqlendirmek asan olsa da, senin üçün deyerli, heyatının asılı olduğu adamlar üçün bu ele de asan deyil, risk çox böyükdür, gözler mikroskopa çevrilir ve onda daha heç ne görmek olmur.
***
Onları oxumayasan, stolun üstüne seresen, üzünü onların içinde gizledib ağlını itiresen.
***
Siz ağıllısınız. Siz derhal düzünü, ancaq çox semimi danışdığımı sezdiniz.
***
Heqiqeti demek çetindir, zira o tek olsa da, canlıdır ve bütün canlılar kimi onun da çox üzü var.
***
Ne men – men böyük şahmat taxtasında yalnız piyadayam, piyadanın piyadası, ondan da balaca bir şey, – aniden oyunun sert qaydalarına reğmen, onu pozub şahın yerini tutmağa çalışıram, – men, piyadanın piyadası, var olmayan, oyunda

<< 1 ... 8 9 [10] 11 12 ... 23 >>