qorxurdu her saniye kas oglumu göre bilseydim, deyirdi adini Vüsal qoyacam, sanki üreyine damişdi ölecek, yan yana durub ikimizde eyni istiqamate atirdiq güle birden Efqandan bir hicqirti eşistdim sanki her terefi qan idi sarildim Efqan Efqan dedim qisqiraraq kömek edin , cagirdim komandiri amma qucaqimda kecindi kaş bilsen hemin an ne hissler yasadim nece arzu dileyi vardi.Tek derdimi danişdiqim insan o idi onuda itirdim indi yene tenhayam Gülnare men seni sensizde ölümüne sevecem mektubunu gözleyirem sagol .Üstünden bir nece ay kecdi amma mektuba cavab gelmedi. Imkan bir nece aydan sonra oldu telefonla zeng etmeye evlerine yiqdim telefonu anasi götürdu, bir nece defe yiqdim imkan olmadi danişmaqa artiq herbi xidmete az qalmişdi bitirmeye olduqca axirda zeng etdim refiqesine danişiqindan nese demek istediyini hiss edirdim dedi Vüsal Gülnare evlenir unut onu hemin an dünya başima firlandi dedi iyunda toyudu, kaş hisslerimi sözle yaza bilsem yada ölsem bu ani esitmezdim.Bu aciyla baş-başa qelbime bir daş basdim, iki deftercem vardi her setirde sensizde seni sevecem yazardim.Bir gün postda idim her setirde bir seir yazirdim, amma bir seir oxudum esger yoldasimin deftercesinden sanki menim heyatimdi o yazmisdi.

Mene bu dünyani dar eylediler
Qara saclarima beyaz düzdüler
Üreyim sevgiyle döyünen zaman
Yarimi özgeye gelin verdiler

Söyle hesretine men nece dözüm
Daha gözlerine baxmayir gözüm
Indi üreyimden kecmeyir sözüm
Yarimi özgeye gelin verdiler


Tanrim harayima kimse yetmeyir
Ayriliq sehnesi gözden itmeyir
Her gece gözümden yaş kesilmeyir
Yarimi özgeye gelin verdiler


Hele nece arzum dileyim vardi
O qiz gelinlik hediyyem vardi
Bey olmaq arzusu üryimde qaldi
Yarimi özgeye gelin verdiler


Ölüm xeberimi duysan üzülme
Gözel gözlerinden yaşlar süzdürme
Cünki o gözleri qurban etdiler
Yarimi özgeye gelin verdiler


Yazilmayib bu qismet sene
Yene de yaşa sen oz xatirenle
Acmamiş gülümü qirib derdiler
Yarimi özgeye gelin

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>