dodaqlarından öpe bilirdim. Bir anlığa boşluğa keçib, yıxılırdım. Ona o qeder yaxın dururdum ki, nefesi içimi delib keçirdi. Bu qız yatanda melek olur. Hanı bes deyirdiler, yatanda insanın ruhu bedeninden çıxar. Ancaq ele deyil. Eger Bahar yatdığı müddetde, ruhu bedeninden çıxsaydı, men çox xoşbext olardım. Men ona heç ölüm yaraşdırmıram. Onun gözelliyi ele bir möcüzedir ki, sanki heç vaxt qocalmayacaq. Ele hemişe bele qalacaq. Mene deyin, Allahın möcüzelerini sevmemek olarmı? Men Allahın bütün möcüzelerini sevirem. En birinci ise, onun dünyada yaratdığı en gözel eserini, yeni Baharı…. Men onu çox sevirem. Amma gerek meni gözleyerdi. Belke qerar çıxardı , menle tezlikle qovuşardı.
Çölde qar yağırdı. Qar denecikleri içimden gelib keçirdi. Men de, etrafda bu yandan, o yana gedirdim. İnsanlar bu gün meni defn edecekdiler. Havanın soyuq olması, her kesi mağara girmeye mecbur edirdi. Qadınlar içeirde halva, kalapur ve başqa şeyler düzeldirdiler. Axı menim ruhum şad olsun deye ehsan verirdiler. Menim ruhumun şad olmağı üçün gerek sevdiklerim yanımda olsun…. Artıq saat on ikini gösterirdi. Molla elinde Quranla kişileri çağırdı ki, artıq defn etmek vaxtıdır. Molla ne vaxt ki, menim cesedimin yanına geldi, qadınlar meni aparacaqlar deye ele bir nale çekdi ki, cesedim o naleye göre az qala titresin. Anam üstüme örtülüb, aparmıyın balamı deye qışqırırdı. Men kenardanca durub baxırdım. Demeye söz tapa bilmirdim. Qadınlar anamı geri çekdiler. Kişiler kefenimin ucundan tutdular ve tabuta yerleşdirdiler. Sonra da tabutun desteyinnin içine qoydular. Şekilimde yaşıl parçanın üstünden asılmışdı. Genc vefat etdiyim üçünse, etrafı qızıl güller ile bezedilmişdi. Artıq küçenin ortasında ve çiyinlerde gezirdim. Qeribe bir musiqi ile meni müşaiet edirdiler. Qarşıda kişiler gedirdi. Arxadan da “Getme Ferid” deyen qadınlar. Her kes qara geyimde idi. En arxada da men gedirdim. Meni yola salmaq üçün çox insanlar gelmişdi. Her insana bu nesib olmaz. Bir neçe yerde jurnalistler videoya

<< 1 ... 10 11 [12] 13 14 ... 22 >>