ellere satdım.Bağışla…Bağışla… Bağışla…
- Xanım, başınızı vurmayıb mer-mere zedelenecek, gelin maşına minin ve gedek artıq. Allah rehmet etsin…
Men… Men… ne söz deyim bilmirem. Ad günümün hediyyesi anamın kim olduğunu bildim. Xa-xa-xa… Xa-xa-xa…. Bu nece bir şeydir İlahi? Menim gerçek anam Zerine , atam ise Nizamidir… O zaman…O zaman… Anar menim qardaşım olub. Doğma qardaşım.. Uşaqlıqdan böyüdüyüm insan, menim qardaşım olub. Ona göre Zerine ana da mene ele Anar kimi baxırdı. Uşaq vaxtı, çöreyin üstüne qaymaq çekerken, birinci mene verirdi. Yox, Zerine menim anam ola bilmez! Heç vaxt da olmayacaq. Meni satan insan anam ola bilmez, meni başqa ellere veren biri ata da ola bilmez. Menim bu dünaya da ne anam olub, ne de atam. Eger içlerinde vicdanı olan ve Allahdan qorxanı var idise, biri mene deyerdi ki, senin valideynlerin başqa adamlardır. Nifret edirem artıq her şeye. Sesimi ucaldıram, Allah hardadısa ora! “ EY REBBİM, BU NE CEHENNEMDİR MENE YAŞADIRSAN, MEHV ET MENİ. MENİ CEHENNEMİN EN DERİN YERİNE GÖNDER, ANCAQ BURADA QALMAYIM. MEN BAŞQA HEQİQETLER ÖYRENMEK İSTEMİREM. QESDENMİ EDİRSEN BUNU? MENİ NİYE UNUTDUN BU DÜNYADA, ÇEK APAR MENİ TULLA VE YANDIR BİR KÜNCDE, KÜL ET MENİ, MEHV ET MENİ. YOXSA MEN BURADA AYRI BİR HEQİQET DE ÖYRENSEM, NE EDECEYİMİ BİLMEYECEYEM. Dizlerimi yere çökürem ve elimi üzüme qoyuram sekit sesle, “SEN HER ŞEYİN SAHİBİ, REHMAN VE REHİM OLANSAN… HAQQIMDA NEYİ MESLEHET BİLİRSENSE ONU ET…”
Axı menim günahım ne idi ki, bu qeder yalanların içinde böyüyüm. Yaxşı ki, öldüm. Ölmeseydim bu heqiqeti heç vaxt bilmeyecekdim. Bu qebirin üstünde dura bilmirem. Şekilim sıxır meni, redd olub gedirem başqa bir yere. Ancaq hara? Ele bir yer olsun ki, heç ne düşünmeyim. Hansı qiteye gedim?Hansı okeanın dibine girim?
Aralıq denizinin üstünde gezirem. Dalğalar ayaqlarımın altından keçir. Böyük ve sonsuz denizin ortasındayam. Uzaqdan yaşıl bir ada görsenir, ya bu Sardiniyadır, ya da Korsika. Ancaq heç birine getmeyecem. Çünki orada insanlar var. İnsanlardan

<< 1 ... 15 16 [17] 18 19 ... 22 >>