övladında senin kimi temiz qelbli ve çox gözel olacaq. Allah heç vaxt artıq sizin ailenize derd yaşatmasın…Seni çox sevirem… Elivda… – Onun alnından öpdüm ve o evden ebedi yoxa çıxdım. Onu sonuncu defe ay işığında gördüm…Bu qeder…
***
Ay işığı altında küçede dolaşırdım. Artıq her şeyden elimi üzdüm. Baharın seadetinden başqa heç ne istemerem. Ayaqlarım meni hansısa mescid terefe apardı. Sehere yaxın olduğundan minareden Ezan sesi geldi. Men ise mescide girmek qerarına geldim. Uşaqlığımdan beri namaz qılmışam. Allaha ibadetimi eksik etmemişem. İlk şerimide Allaha hesr etdim. Meni ibadete getiren bir hadise olmuşdu. Onu ise derhal şere salmışdım.
Bu hadiseden sonra, özümü daha da Allaha bağladım ve ibadetimi ondan eksik etmedim. Ancaq Allah mene yuxumda demişdi ki, “heç bir bendem eksik deyil hifzden”.. Haqlı idi. Artıq men bendesi deyilem, sadece ruham. Bendesi olsaydım, hifzinden çox çekinmezdim. Elbette ki, men kafir deyilem. Allahımı danmıram. Ona edaletsiz de demirem. Ona yene bütün varlığımla inanıram. Ele buna göre de ruh olsam da girirem mescide. Namazı vaxtıdır zaten. İki rüket namaz qılmaq isteyirem. Mescid seher tezden olduğu üçün boşdur. Sanki yalnız Allah ve menem bu böyük mescidde. Bir de Azan deyenin sesi bütün şeheri götürdüyü kimi boş mescidin içini bürüyüb. Men İqametimi deyib, namazıma başlayıram. İki rüket bitdikden sonra ellerimi Allaha açıb dua edirem… Bu dua xeyli çekir. Vetenime, aileme, her iki aileme, Bahara, onun betnindeki körpesine, hetta erine bele dua edirem. Zerine ananı da artıq başa düşürem. O menim doğma anamdır. Artıq onu , meni böyüden anamdan da ayırmıram. Allah sadece sen her kesi hifz eyle. Senki çox böyüksen… Arxamdan ses gelir:
Seni düşündüren suallar,
Artıq qelbini parçalar
Hele teksense,
Yoxdursa kimse
Hele yalnız ve
Kömeksizsense
Dehşetdir bu
İnan mene.
Hemişe bir yerde qoyduğun
Ve unutduğun ümid var.
Sen onu itirsende
O seni hemişe tapar
Bunu unutma ,semimi dost…
Aman Allahım, bu ses heyatımdan

<< 1 ... 17 18 [19] 20 21 22 >>