Heqiqeten ölmüşem ve men öz cesedimin yanındayam. Cesedim göyerib, gözleri açıq canım çıxıb. Oturub bayaqdan öz cesedime baxıram. Heqiqeten ölmek qeribe hiss imiş. O an … Yaşamaqla, ölmek arasında olan o anı insan heyatda 1 kere yaşayır. Ve o hissi yaşadım. Ele indice polis cesedimi görüb dik atıldı. Xestexandan gelib cesedimi götürüb morga yerleşdiler.
***
Ruh olmaq qeribe hissdir. İstediyin yerde istediyin vaxt ola bilirsen. Bir göz qırpınımda Niagara şelalesinin altındasan, ancaq islanmırsan… Sadece su içinden gelib, keçir. İstanbulda Taksim meydanındasan, minlerle insan gelir ve gedir, hamısı senin içinden keçir ve heç kim seni görmür. Semalardasan… Payızdan qaçan durnalar içinden keçir… Efqanstandasan… Atılan gülleler içinden keçir. Bunların heç birini hiss etmirsen, heç kim seni görmür ve heç kime toxuna bilmirsen, heç kim seni eşitmir. Sen ruhsan, artıq ölmüsen. Bu güne kimi Yer üzüne aid idin, indi ise Kainata…
Bes… Bes axı men ölmüşem. Cennet ve Cehennem hardadı? Başa düşe bilmirem… Oxuduğum kitablardan, axı öyrenmişem ki, insan öz axiretini yaşayır öldükden sonra. Axiretim bu yer üzüdürmü? Başa düşe bilmirem…
Dediyim kimi, bir göz qırpımında Baharın yanındayam. Oturub televizora baxır. Bellidir ki, menim ölümümden xeberi yoxdur. Men ölmeseydim, birde Baharı 15 il sonra görecekdim… İndi amma onun yanındayam. Nefesi ruhumun içinden keçir. Toxunmaq isteyirem, toxuna bilmirem, sesimi eşitmir.
Amma belke de Cennet budur. Öldükden sonra bele sevdiklerinin yanında ola bilmek.
Baharın telefonu zeng çalır, telefonun displeyinde en yaxın refiqesi Naile yazır.Bahar Nailenin ağlayan sesini eşidende, rengi qaçır ve men hiss etdim ki, bu xeberi Naile verecek. Ele dediyim kimi de oldu. Baharın elinden telefon yere düşdü. Susdu..Susdu ve birden feryad çekdir.
“Yooooooooooox”… “Yoooooooooooooox”…. ” Feeeerriiiid”…. ” Ola bilmeeeez”
- Ağlama ömrüm, bax ölmemişem, yanındayam! Görmürsen meni? Ağlama xahiş edirem.Yalvarıram sene ağlama.. Döze bilmirem! Bax

<< 1 ... 7 8 [9] 10 11 ... 22 >>