yemeklere üstünlük versin. Hedislerde defelerle buyurulub ki, qadınlarınız size Allahın emanetidir. Ele ise, aile başçısı yemek meselesinde öz heyat yoldaşının ve uşaqlarının isteyini nezere alsa, hetta öz isteyini bezen onların isteyine qurban verse, savab qazanar. Eksine, aile üzvlerinin xoşlamadığı, yalnız özüne xoş olan yemekleri bişirmeyi sifariş etse, beyenilmez bir işe imza atmış olar. Hemçinin, evde bişen yemekle kifayetlenmeyen ve hemişe özü üçün elave xörek bişirtdiren aile başçısını da bura elave ede bilerik. Hezret Mühemmed Peyğember (s) bunları nezerde tutaraq buyururdu: “Mömin öz ailesinin iştahasına (zövqüne) uyğun yeyer. Münafiq ise ailesini öz iştahasına uyğun yemeye mecbur eder”.

Mömine yaraşan xüsusiyyetlerden biri de öz yemeyinden başqalarına ikram etmekdir. Hetta bezi hedislerde süfre arxasında tek oturub yemek mekruh emellerden sayılıb. Xüsusile, ehtiyacı olan şexslerle öz yemeyini bölüşmek gözel emeldir. Quranın Müddessir suresinin 44-cü ayesinden melum olur ki, insanı cehenneme aparan günahlardan biri de yoxsulları yedizdirmemekdir.

Müqeddeslerimiz adeten başqaları ile birlikde yemeye çalışırdılar. Onlar öz xidmetçileri ile bir süfre arxasında oturmağı qetiyyen eskiklik saymırdılar. İmam Rza (e) öz nökerleri ile eyni yemek süfresi arxasında eyleşmek xasiyyetini ömrünün son gününe kimi terk etmemişdi. Bu, o zamanın ictimai münasibetler norması baxımından hedden artıq alicenab bir hereket idi. İmam Rzanın (e) xidmetçisi Yasir revayet edir ki, o hezret şehid olduğu gün zöhr namazından sonra menden soruşdu ki, xidmetçiler nahar ediblermi? Men cavab verdim ki, onların boğazından yemek nece keçer, bir halda ki, siz bu veziyyetdesiniz? İmam yatağında özünü dikeldib, süfre açmağı tapşırdı. Men süfre açdım ve bütün xidmetçileri çağırdım. Hamı İmamın hüzurunda eyleşib yemeye başladı. O hezret hamını mehribanlıqla dindirir ve yemeye heveslendirirdi (Üyuni exbarir-Riza, II, 241).

Mömin neinki insanları, hetta ac heyvanları da öz yemeyine şerik

<< 1 [2] 3 >>