Sen idin saf eşqim sen idin varım,
Getdiyin o günden nainsaf yarım,
Tenhalıq baş daşım, hesret mezarım,
Men seni doyunca seve bilmedim...

Seni beslemişdim ter leçek kimi,
Soldun yad ellerde bir çiçek kimi,
Olmadıq ikimiz bir ürek kimi,
Men seni doyunca seve bilmedim...

Getmeyin bir yara, bir dağ qelbime,
Daha yetişmeyin gec, sağ qelbime,
Getir kefen kimi bir ağ, qelbime,
Men seni doyunca seve bilmedim...

Qalıbmı yadında o günler gören,
Üzüme baxaraq kövrek söyleyen,
Bir vaxtlar bu sözü sen idin deyen,
Men seni doyunca seve bilmedim...

Qelbimin istisi alovu söndü,
Baharım xezanlı payıza döndü,
Qınayan olmasa ağlaram indi,
Men seni doyunca seve bilmedim...

Sen bir cümle oldun, mense yarım söz,
Sen bir güneş oldun mense sönen köz,
Öyreş tenhalığa döz ey qelbim döz,
Men seni doyunca seve bilmedim...

Bahar teravetin dadmadım daha,
Ümid yox dünene, bu gün, sabaha,
Yoxsa sevmeyimle batdım
günaha?
Men seni doyunca seve bilmedim...

Vermedim sirrimi ne dosta yada,
Dözdüm her acıya, nale feryada,
Olmadıq sevgilim xoşbext
dünyada
Men seni doyunca seve bilmedim...

Göz yaşım süzülür her cümlelerde,
Qelem de dözmeyir çekdiyim
derde,
Rusif geden yara deyir, bu yerde,
Men seni doyunca seve bilmedim...

*Kardelen* [OFF] (17.10.2014 / 07:51)
Ela weerdi.1ci 2ci bend lap xowuma geldi