yoxdur.

2. Mecburi evlilik. Dinimiz qızla oğlanın razılığı eleyhine kesilen kebini etibarsız sayır. Peyğemberimiz özü bu qaydanı tecrübi olaraq heyata keçirerek, qızı Fatime (e) üçün gelen elçileri onunla müzakire edirdi. Fatimenin Hezret Eli (e) ile evliliyi de mehz onun (Fatimenin) razılığı ile heyata keçmişdi. Xalq arasında yayılmış göbekkesdi, beşikkesdi kimi deblerin dinimizde heç bir esası yoxdur. Ata öz qızı üzerinde ne qeder ixtiyar sahibi olsa da, onu ere vererken mütleq razılığını soruşmalıdır.

3. Boşanmaya getirib çıxaran sebeblerden biri de tereflerin erken yaşda aile qurmalarıdır. Doğrudur, dini metnlerimizde erken evlilik teşviq edilir. Atalar sözümüzde de deyilir ki, “yuxudan tez qalxan ve tez evlenen peşman olmaz”. Amma unutmayaq ki, bir çox tövsiyeler zamana, mekana, şeraite uyğun olaraq deyişe biler. Keçmişde ister qızların fizioloji ve psixoloji durumu, isterse de oğlanların iqtisadi veziyyeti erken genclik yaşında aile qurmağa imkan verirdi. Qız ailede gördüyü terbiyeden asılı olaraq, evlilik heyatına tez hazır olurdu. Oğlan da mövcud sosial şeraitle bağlı daha erken yaşlarında iqtisadi müsteqillik qazanır, ailesini saxlaya bilecek maddi qazanca sahib olurdu. Tehsil, iş yeri ve saire ile bağlı indiki qeder problemler yox idi. İndi ise, hem oğlanların, hem de qızların ister psixoloji, isterse de sosial cehetden yetkinleşmesi evvelki dövrlere nisbeten xeyli gec baş verir. Adet-enenede oturuşmuş bezi yazılmamış qanunlar da burada müeyyen qeder rol oynayır. Aile qurarken maddi teminat, yaşayış yeri, cehiz kimi telebler kifayet qeder ciddi mahiyyet qazanıb.

Bezen gencler erken yaşda öz hisslerinin davamlılığına arxayın olmadan evlenirler. Bir müddetden sonra ise öz teref-müqabilini beyenmir, eslinde tamam ferqli bir insanla yaşamaq istediklerini anlayırlar. Oğlanın lazımi maddi bazaya malik olmadan evlenmesi neticesinde bezen yeni qurulmuş aile, tereflerden birinin valideyninden maddi cehetden asılı olur. Bu da aile daxilinde

<< 1 [2] 3 >>