cinayetkarların serbest gezdiyi bir ölke ola biler mi? Bele bir ölkede edaletden danışmaq bele olmaz. Dünya deyilen memleketin sahibi de Allahdır. Allah sonsuz edalet sahibidir. Yaxşı ve sevilen qullarını mükafatsız, pisleri de cezasız qoymayacaqdır. Onsuz da bu dünyada edalet tam olaraq görünmür. Zalım ve mezlum, ezen ve ezilen eyni torpağın altına basdırılır. Demeli, haqq-hesaba böyük bir mehkemede baxılacaqdır.

İnsanın iki cür yaradılışı vardır. Birincisi, dünyaya gelerken yaradılışıdır. İkincisi ise Axiretdeki yaradılışıdır. Eslinde ikinci yaradılışımız birincisine göre daha asandır. Çünki birincisinde bütün orqan, sistem ve duyğularımız tek bir hüceyreden yaradılır. İkincisinde ise dağılan vücudun atom ve hüceyreleri toplanılır. Bir şeyi yoxdan var etmek, yoxsa dağılan bir şeyi toplamaq daha asandır? Bizi yoxdan var edib dünyaya gönderen Allah ikinci defe de yaradacaqdır.

Axirete inanmağın saysız faydaları vardır. Her şeyden evvel insan üçün böyük teselli qaynağıdır.
Doğulan körpe anasının betninden daha gözel bir dünyaya geldiyini bilseydi heç ağlayardımı? Elece Axirete inanan insan da ölümü sonsuz bir dünyaya doğulmaq kimi görer ve ölümden qorxmaz.
Esgerliyini bitiren esgerin sevincinin heddi olmaz. Çünki öz boynuna düşen vezifeni yerine yetirib öz yurduna döner. Yüzlerce qohum, yaxın eqreba ve dostlarına qovuşar.
Uzaq bir ölkeye tehsil almağa geden bir telebe vetenine dönerken heç ağlayarmı? Ağlayarsa eger o da sevincinden ola biler.
Elece de dünya heyatı da insanlar üçün bir esgerlikdir. Sanki bir oxumaq, derk etmek, tehsil ve elm almaq fürsetidir. Ölüm ise “buraxılış” emridir. Gerçek vetenimiz olan Cennete dönüşdür. Axirete köçmüş milyonlarca qohum, dost ve yaxınlarımıza qovuşmaqdır.

Axirete inanmaq ferd üçün deyerli olduğu kimi cemiyyet üçün de dinclik ve rahatlıq qaynağıdır. Axiretde hesab vereceyine inanan bir kes heç vaxt şer emel sahibi olmaq istemez. Zülm emekden ve haqsız olmaqdan özünü saxlayar. Davranışlarına diqqet eder.

<< 1 [2] 3 >>