Biz onu mütleq qoruyarıq!"

O dedi: "Onu aparmağınız meni narahat eder. Hem de qorxuram ki, sizin başınız oyuna qarışıb onu nezaretsiz qoyduqda, canavar onu yesin".

Onlar dediler: "Biz bütöv bir deste olduğumuz halda canavar onu yese, demek biz ziyana uğrayanlarıq".

Qardaşları onu aparıb quyuya atmaq qerarına geldikde biz ona bele vehy etdik: "Sen onlara bu emelleri baresinde gözlemedikleri bir halda xeber vereceksen".

Onlar axşam ağlaya-ağlaya atalarının yanına gelib dediler: "Ey atamız! Biz Yusufu eşyalarımızın yanında qoyub yarışmaq üçün getmişdik. Canavar da onu yedi. Elbette, biz doğru danışsaq da, sen bize inanan deyilsen". Qardaşları onun köyneyine saxta qan lekesi sürtüb getirdiler.

Yaqub dedi: "Xeyr, sizi öz nefsiniz bu işe vadar etmişdir. Mene gözel sebir gerekdir. Söylediklerinizin müqabilinde Allahdan kömek dilemek lazımdır".

Quyunun yaxınlığına bir karvan geldi ve suçularını su dalınca gönderdiler. O, su qabını quyuya saldı ve: "Şad xeber! Burada bir oğlan uşağı vardır!"– dedi. Karvan ehli onu satılacaq bir eşya kimi özleri ile apardılar. Allah ise onların ne etdiklerini bilirdi. Onu deyersiz bir qiymete – bir neçe dirheme satdılar. Onlar (Yusufun qardaşları) onu çox qiymetlendirmediler. Onu alan misirli öz arvadına: "Ona yaxşı bax. Ola bilsin ki, bize fayda versin ve ya onu oğulluğa götürek"– dedi.

Belelikle, Yusufu yer üzünde yerleşdirdik ve ona yuxuları yozmağı öyretdik. Allah Öz işini qelebe ile başa çatdırandır. Lakin insanların çoxu bunu bilmir. Yusuf yetkin çağına çatdıqda Biz ona mühakime yürütmek bacarığı ve elm verdik. Biz yaxşı iş görenleri bele mükafatlandırırıq.

Evinde qaldığı qadın onu yoldan çıxartmaq istedi ve qapıları bağlayıb: "Yanıma gel!"– dedi. O ise: "Allah uzaq elesin! Axı senin erin menim ağamdır, mene yaxşı baxmışdır. Şübhesiz ki, zalımlar nicat tapmazlar!"– dedi. Qadın ona meyl etmişdi. Eger Yusuf Rebbinin delilini görmeseydi, o da ona meyl ederdi. Belece, Biz pisliyi ve çirkin emeli ondan

<< 1 [2] 3 4 ... 10 >>