tezim.

Cahanda yox ele bir qüvve baş eyim ona men,
Feqet ne güclü, zeif bir vücud var yahu!
Ki hazıram yıxılıb xaki-payine her gün
Öpüm ayağını icz ile. Kimdir o? Nedir o?

Ana, ana… O adın qarşısında bir qultek
Hemişe secdede olmaq mene fexaretdir.
Onun eliyle bela behrine yuvarlansam
Yene xeyal ederem bezmi istirahetdir.

Es, ey külek, bağır, ey behri-biaman, lepelen!
Atıl cahana sen, ey ildırım, alış, parla!
Gurulda, taqi-semavi, gurulda, çatla, dağıl!
Sen, ey Güneş, yağışın yağdır, ey bulud, ağla!

Bütün bunlar mene eser eyleyermi? Mütleqa yox. Yox.
Feqet ana… O adın qabağında,
O pak bağrına bassın meni desin layla
Tebessüm oynadaraq, titreyen dodağında…

Bütün vücudum eser, ruhum eyleyer pervaz,
Ucar semalara o alemi-xeyaletde.
Yatar, öler bedenim, nitqden düşer bir söz:
ANA, ANA… SENE MEN RAHİBEM İTAETDE!

<< 1 [2]