olmayacaq. Onun atası hemin
meseleni eşidende bu meseleleri
yaxşı götür-qoy etmişdi. Leyla mene
deyirdi ki, atam hemişe evde deyir ki,
havayı pul ceyran südüdü, onu içmesen,
sağlam olmazsan. Seni ona göre hekim edirem ki, bu südün dadın-tamın yaxşı
bilesen.
Bu fikirlerdeyken Kamalın yegane
oğlu dersden geldi. Kamal tez oğlunu
qucağına alıb dedi:
– Qiymetlerini de, eger yaxşı olsa, sene surprizim var.
Sevda xanım erine sataşaraq:
– Senin möhteşem surprizlerin de, heç
vaxt temennasız olmaz.
Kamalın bu sözden nese yadına düşüb
qulağına kimi qızardı. Ara vermeden oğlu ile söhbete başladı, oğlu Tebriz
artıq qiymetlerini saymağa başlamışdı.
Her fenden qiymetleri ela idi.
– Aferin, atana oxşamısan.
Sevda xanım ters-ters yene erine
baxdı: – Yox, Kamal hekim, men o yaşda
olanda neinki “5”, “2” alardım, hetta
derse getmezdim. Ona göre de,
universiteti ferqlenme ile bitirdim.
Düzdü, oğlun sene oxşayıb, axırda da
soğan başı vuran cerrah olar. Onların bele deyişmesi telebe
vaxtından bu güne kimi davam edirdi.
Tebriz ise atasının çenesini özüne
teref çeke-çeke:
– Ata, surprizi demedin.
– Anan imkan verse, deyecem. Bax, oğlum, sene böyüyende Suza xalanın
qızını alacağıq.
Oğlu da atasına oxşamışdı, aniden
qulağına kimi qızardı.
– O kimdi hele?
Sevda xanım celd: – Uşağın terbiyesini pozma.
– Ay fersiz, sen kime oxşadın bele.
Azer eminin qızını deyirem daa. Sene
alacağıq.
Kamal bu demde saata baxıb:
– Tebrizi de götürüb, gedek köhne dostlarla görüşmeye.
Men dinmez-söylemez deyilenleri
edirdim.
Ayın on beşine – bazar gününe teyin
olunmuşdu ilk tedbirimiz. Ondan sonra
da universitetlerde ve diger yerlerde görüşlerimiz planlaşdırılmışdı. Dostların
ehatesinde, rayonda bu iki hefte göz
qırpımında keçdi.
Tedbiri giriş sözü ile Kamal açdı. Zal
ağzına kimi dolu idi. Gelenlerin
çoxluğundan qapılar örtülmürdü. Monitorlardan heyetin, hetta Cavid
parkının dolu olduğu görünürdü. Bir
neçe adamın çıxışından sonra söz
mene verildi. Tribunanın

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 >>