men
özemü ora yetirdim ve hadiseni
öyrenmeye çalışdım.oğlan meni
sinemden iteleyerek "ged işinnen
meşqul ol"dedi.oğlan bizden 2,3 il
böyük olardı ama men bunu düşünmeden oğlana hücum çekdim.bir
yumruq vurub yere yıxdım ve
-bu qızdan uzaq dur sene heç yaxşı
olmaz
-sen kimi kimin yanından qovursan?sen
kimsen?deyib o da mene bir yumruq ilişdirdi.sanki yumruq söz haqqıdır kimi
yumruqlaşaraq sözümüzü deyirdik
-men onun qoruyucusuyam deyib ona
birin vurdum
Burda üzü qızarmış ve
mübahiselerden yorulmuş,solğun bir ifade ile yerinde donub qalan Leylaya
dönen genc
-demeli buna göre he?deye bildi
sadece
Qıraqda olan mühavize işçileri bizi
ayırıb bölmeye apardılar.heç bilmirem neye göre bu qarışıqlığın ortasına
düşmüşdüm ama sehv etdiyimi de
düşünmürdüm
Artıq Leylanın vezifeli adama oxşayan
atası da burada idi
O,men,Leyla,diger oğlan ve polis zabiti de burada idi.
-günah kimdedir?dedi zabit ve bu anda
sanki menim işığım sönmüşdü.Leyla
meni göstererek "bu oğlandadır"dedi
.özümü sanki xeyanet edilmiş kimi hiss
edirdim ve gözlerim Leylanın sulu ve yere dikilmiş gözlerine baxırdı.hele
tam tanımadığım biri üçün niye bunu
etdin Murad deyerek beynim sanki
meni danlayırdı.ama üreyim yene de
sevirdi.artıq ona hem de nifret edirdim.

<< 1 2 [3]