onun
yerinde oturdu.bu ise heyatda en son
isteyeceyim şey idi.buna göre de
onun yanından durub ele Turalın
yanında eyleşdim. Ders edebiyyat dersi idi.bu derse ise
digerlerinden ferqli olaraq biraz
marağım var idi.dersi keçen ise Günel
müellime idi.dersimiz ise sevgi şeirleri
haqda idi.müellim yeni ders haqqında
melumat verdikden sonra birini çağırdı bir şeiri kitabdan oxumaq üçün ve
menim derse marağım olduğunu
bildiyi üçün meni yazı taxtasının önüne
çağırdı.kitabı elime aldım ve bu
bildiyim bir şeir olduğu üçün kitabı aşağı
tutaraq gözlerimi Leylanın gözlerine dikerek başladım
. .
Neğme kimi dodaqlarda öterem
Benövşetek yollarında biterem
Her arzuma isteyime yeterem
Eger ehdi,etibarı saxlasan Bir quş olub pencerene qonaram
Heyret olub baxışında donaram
Mehebbetden heykelini yonaram
Sedaqetli duyğuları saxla sen
Ayrılığın kölgeleri üzümde
Vüsalımın hesreti var gözümde Qılınc çekib ümidimi üzende
Hüç olçasa xatireni saxla sen
Şeiri bitirdikden sonra ise Leyla yaş
dolu gözlerini yere dikdi.sanki
qefesde her terefden sıxılan bir quş
kimi idi.yalnız ve her kesden ümidi üzülmüş.Ve ders bitdi.teneffüsde çıxıb
heyetdeki skamyada eyleşdim.ve
olanlar gözümün qabağına geldikce
Leylaya haqq mı verim yoxsa
günahkarmı bilim qerarlaşdıra
bilmirdim.bu anda Leylada yanıma gelib :
-oturmaq olar?
-oturun ele mende gedirdim
-qal getme.meni dinle bir defe sonra
qerar verersen getmek isteyirsen ya
yox -Lazım deyil.men her şeyi
gördüm.eşitdim ve üreyimle
duydum.evvelden yanılmış olan
qelbim ise ilk defe sizi sevmişdi.bu da
sizin sevgi.siz bölmede meni
göstererek her şeyi dediz.indi ise bir de tanımamaq üzere . . .
Deyib yaşarmış gözümü silib
uzaqlaşdım.ama arxada Leylanın
hönkürtülerini duyurdum.üreyim
parçalansa da qürurum getmeyimi
deyirdi . . . İnşaAllah beyenersiz
YAZAR: ŞEİRBAZ

<< 1 2 [3]

_charli [OFF] (12.11.2014 / 22:46)