baxishlarla
oyanib harda oldugunu xatirlamishdi.
Dunen bash verenler gozlerinin onunde
canlandiqca ozunden utanirdi. Ona qalan son qururdan, qadinliq
qururdan da kechmishdi. Geldiyi kimi oz
evine qayidib soyuq dushun altinda
oturub hichqiraraq aglayirdi. Teo Ekberin
evinde dayanmadan ichib susurdu. Ekber
ona baxsa da, susurdu.. - Men onu redd etdim. Iyrenercesine redd
etdim!!
Bakali divara chirpib eseble bashini sixdi.
-Onu deli kimi severken, aylardi
yastigima, paltarlarina hopmush etriyle
yasharken redd etdim!! -Istediyine chatmisan, indi ne artistlik
edirsen?
-Men bacarmadim. Zibile qalmish
qururumla bacarmadim! Qurur axi ondan
deyerli deyildi.. Renanin muqavilesi bitdikden sonra
ozunu eve baglamishdi. Karlos onun
buraxmaq istemirdi, yeni muqavile
uchun razi salmaq istese de, netice yox
idi. Teo her gun o yatana kimi mashinda
serxosh gozlerle ishiginin sonmesin gozleyirdi. Rena yagan yagishi izleyib
gozunden axan yashlari silirdi. Payiz
gelishi ile onun heyatdan chox sheyi
sovurub aparmishdi, her gun saralib
solurdu. Bu gece de Teo uzaqdan o
pencereni izleyib yagishin altinda dayanmishdi. Serxosh addimlarla qapiya
yaxinlashib yumrugu ile doymeye
bashladi. Rena bu saatda gelenin
kimliyinden qorxsa da, qarshisinda
Teonu gordukde solmush uzunde guller
achmishdi. Ichkili hali ile tamam islanmishdi..
-Niye gelmisen??
Rena qollarini charpazlashdirib qapinin
kenarinda dayanmishdi. -Bu sheher seni
menden aldi, "biz"i menden aldi.. Onlara
inad "biz" olmaga.. Rena donuq baxishlarla ona baxarken Teo choxdan
onun dodaqlarina surgun olunmushdu.
Onun opushlerinden olan qalan
dushuncesi de alt-ust olmushdu. Teonun
serxosh gozleri hech neyi ayird ede
bilmirdi. Onun ehtirasla operken qollarindaki qadinin yalniz, o oldugun
bilirdi. Rena ne oldugun anlamadan
ozunu yatagda tapmishdi, dodaqlarina
bedenine toxunan sert eller canini
yandirsa da, ardindan nevazishe
chevrilmishdi. Sanki bu olanlarin, bir de tekrarlanmayacaqlarin intiqami

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 >>