şeyi olduğu kimi Turala
danışdım.bizim boşboğaz ise bele görünürki günortanı burda keçirmek
isteyirdi.ard arda o qeder sual verirdiki
mecbur olub eve qaçdım tez.bu gün
evde çox gözel ehval ruhiyye var
idi.artıq ev boşaldılmağa bşlamışdı.görün
ürdük eve de alıcı çıxmışdı.çünki heyetimizde başqa bir aile de var
idi.bunlar bir 16-17 yaşlı qız,bir Azeri
ruscasında danışan qadın ve nurani
sifetli orta yaşllı bir kişi idi.qadında ise
heç de ele bir sifet yox idi.qaş qabağı
yerle gedirdi Tural da gelib çıxdı.onunla söhbet
edende kömeye geleceyini
demişdi.qapıdan içeri giren kimi sanki
onu tok vurdu.qızı gören kimi gözleri
çizgi filmlerdeki kimi az qalmışdı ki
yuvasınnan çıxsın -Salam Tural xoş geldin
-Bunlar kimdi?
-he men de yaxşıyam dedim kinaye
ile.bunlar yeni ev sahibleridi
-gözelmiş
-ne? -qız çox gözeldi)
-Allah xoşbext elesin
özümü gülmekden tuta bilmirdim.Tural
ile bir qız tesevvür elemek olmurdu.o
ise menim gülmeyime esebleşirdi.ev
sahibleri getdikden sonra biz işe başladıq ve artıq saat 18:00 idi.ustaların
da kömekliyi ile ev boşaldıldı ve
maşına yüklendi.yeni evimize yol
aldıq.mehelleye çatdıq.Elinin ve
başqa qonaqsever yeni qonşularımızın
kömeyi ile eşyaları da boşaltdıq.menim otağım ise 2-ci
mertebede idi.ve burdan çöle baxan
menzereni çox sevmişdim.özümü
romanlardakı kimi hiss edirdim.saat artıq
22:00 olduğu üçün eşyaları tam
yerbeyer etmeden tek çarpayıları hazırladıq.ama menim hele yuxum
gelmirdi.hele öyreşmeyime vaxt
lazım idi.çarpayı üstünde oturarken
gözüm gitara sataşdı.mence yaxşı bir
fikir idi.ve götürüb ifa etmeye
başladım Tanıdım sizi!
Aşık olduğum kadın sizdiniz,
ve yine siz bir gün beni kurşuna dizdiniz!
Bekledim sizi; kulağım kapıda, ellerim
duada...
Halbuki siz kalbime izinsiz girmiştiniz! Saydım, kaç yıl geçtiyse aradan!
Anlamsızmış anladım sonradan... Bir kaç resim bana kalan,
Üç beş satır şarkı duyan,
Gitarımdan sesimden, hepsi sen!
Ölüm çözüm diye diye,
Geçer ömrüm bile bile,
Göçemem son

<< 1 [2] 3 4 >>